10.Alfonso
10.Alfonso, Castilla ve Leon kralı (Toledo 1221-Sevilla 1284). Fernando lll'ün oğlu olan Bilge 10.Alfonso, 1252'de tahta çıkıp, babasının Endülüs'teki fetihlerini genişletti ve alınan topraklara İspanyolların yerleştirilmesini yönetti. Ama annesi Schwabenli Beatrix'ten ötürü Germem Krallığı'nda hak iddia ederek, bir sürü gereksiz harcamaya yol açtı. Tartışmalı bir seçimle imparatorluk tacını giymeyi başardıysa (1257) da, uzun çekişmelerden sonra, tacı Rudolf von Habsburg'a bırakmak zorunda kaldı (1273). Bu serüvenin giderlerini ve Navarra ile Gascogne'daki başka başarısızlıkları bahane eden soyluların ayaklanmaları ve veraset sorunları, ölümünden sonra Castilla Krallığı'nı XV.yy. boyunca sarstı 1282'de patlak veren iç savaş sonucunda tahtı oğlu Sancho'ya bırakmak zorunda kaldı.
Müslümanlar, hıristiyanlar ve yahudiler arasında bir düşünce işbirliği ortamında yetişen 10.Alfonso, bilimsel ilerlemeye elverişli bir ortam geliştirmeye uğraşmış, Salamanca Üniversitesi'ni canlandırmış (1254) ve Sevilla'da bir Latin-Arap okulu kurdurarak, Arapça'dan İspanyolca'ya ve Castilla lehçesine bilimsel, edebi çeviriler yapılmasını desteklemiştir. Bu bakımdan, İspanyol biliminin kurucusu ve Arap-Avrupa bilimleri arasındaki başlıca aracılardan biri sayılabilir. Ayrıca, gökbilimle yakından ilgilenerek birçok çeviri yaptırmış, hazırlattığı yeni gökbilim cetvelleri (Alfonso cetvelleri) XVI. yy'a dek büyük ilgi görmüştür. Yönetimi altında hazırlanan Siete Partidas (1256-1265) adlı yasa derlemesi, Ortaçağ Avrupası'nın en anıtsal derlemelerinden biridir.
