Ali Ekrem Bolayır
Ali Ekrem Bolayır, Türk şairi ve yazarı (İstanbul 1867-ay.y. 1937). Namık Kemal'in oğlu olan Ali Ekrem Bolayır, ortaöğrenimini babasının Rodos (1884) ve Sakız (1887) mutasarrıflıkları sırasında özel derslerle tamamladı. Mabeyn kâtipliği (1888), Kudüs mutasarrıflığı (1906), Beyrut ve Cezayir-i Bahr-i Sefid (Akdeniz Adaları) valiliği (1908) yaptı. Balkan Savaşı'nda Yunanlılara tutsak düştüyse de, bir hafta sonra serbest bırakıldı. İstanbul'a dönünce Darülfünun'da Nazariyat-ı Edebiye müderrisliğine getirildi (1913). Ali Kemal'in Maarif nazırlığı sırasında eskiyi savunması yüzünden dersi kaldırılıp, Galatasaray Sultanisi'ne atandı (1919). Daha sonra Darülfünun'da müderris olarak yeniden görevlendirildiyse (1923) de, üniversite reformunda (1933) açığa çıkarıldı.
İlk şiiri Mirsâd'da çıkan (1891), ama asıl Servet-i Fünun'da yayınlanan şiir ve yazılarıyla tanınan Ali Ekrem Bolayır'ın şiirlerindeki duygusal kısırlık, yeni aruz kalıpları yaratmak gibi biçimsel zorlamaların sonucudur. Heceyi ilk deneyenlerden olmasına karşın bu alanda da başarı gösterememiştir. Ama Yunan savaşı (1897) etkisiyle yazılmış Vasiyet adlı şiiri başarılıdır.
Yapıtları: Zilâl-i İlham (1908'e kadar yazdığı şiirler, 1908), Rûh-i Kemal (1909), Ordunun Defteri (nazım-düzyazı 1918), Vicdan Alevleri (1925), Şiir Demeti (1925).