Giuseppe Verdi
(1813-1901). Giuseppe Fortunino Francesco Verdi, 19. yüzyıl İtalyan opera bestecilerinin en büyüğüdür. Kuzey İtalya’da, Busseto yakınlanndaki, Le Roncole’ de doğdu. Babası yoksul bir hancıydı. Verdi’ nin çocukluğu güçlükler içinde geçti. Küçük yaşta şarkı söyleyip org çalmayı öğrenen Verdi daha 13 yaşındayken, çoğu kilise ve yöresel müzik toplulukları için olmak üzere, çeşitli türde besteler yapmaya başladı. 18 yaşında müzik eğitimi görmek üzere Milano Konservatuvarı’na başvurdu. Yaşı geçmiş olduğu için kabul edilmediyse de, Verdi'nin müzik yeteneğiyle yakından ilgilenen Bussetolu tüccar Antonio Barezzi, sanatçının Milano’da özel öğrenim görmesini sağladı.
Verdi, ilk operası olan San Bonifacio Kontu Oberto'yu 1836’da besteledi. Yapıtın Milano’nun büyük opera salonu La Scala’da sağladığı başarı üzerine, opera yöneticisi genç besteciden ikinci bir opera yazmasını istedi. 1840’ta sahnelenen Bir Günlük Kral adlı bu opera ise hiç tutulmadı. Bunun üzerine Verdi opera yazmamaya karar verdi. Ne var ki, La Scala yöneticisi 1842’de sanatçıdan Babil Kralı Nabukadnezar’ın yaşamöyküsünü konu alan bir librettoyu bestelemesini istedi. Aynı yıl Nabucco adıyla sahnelenen opera büyük başarı kazandı. Babil kralının Kudüs’ü işgal etmesi sonucu gelişen olayları konu alan yapıtın en tanınmış bölümü olan “Esirler korosu”, İtalyanlar’ca özgürlük şarkısı olarak benimsendi. Nabucco'yu, Birinci Haçlı Seferi'nde Lombardlar (1843), Ernani (1844), Macbeth (1847) ve Luisa Miller (1849) adlı operalar izledi.
Verdi 37 yaşında, kendisine dünya çapında ün kazandıran operası Rigoletto’yu (1851) besteledi. Bunu II Trovatore (1853) ve La Traviata (1853) adlı öteki ünlü operaları izledi. (Bu operaların konulan OPERA sayfasında anlatılmıştır.)
Verdi sonraki birkaç yılda Simon Boccanegra (1857; 1881’de librettosunu yeniden gözden geçirdi), Maskeli Balo (1859) ve Talihin Kudreti (1862) operalarını yazdı. Sanatçı yaşamı boyunca toplam 27 opera besteledi.
İtalya’nın tek bir ulus olarak birleşme çabası içinde olduğu bir dönemde yaşayan Giuseppe Verdi ülkesinin siyasal yaşamında da etkinlik gösterdi. 1860’ta ilk İtalyan parlamentosuna seçildi. Ama, iki yıl sonra görevinden aynlarak kendini yeniden beste çalışmalarına verdi. 1867’de Paris’te sahnelenen Don Carlos operasını yazdı. Bu opera İspanya Kralı II. Felipe’nin oğlunun yaşam öyküsünü konu alıyordu. Eski Mısır tarihinden esinlenerek yazdığı Aida operası 1871’de, Süveyş Kanalı’nın açılışı onuruna Kahire’deki yeni opera binasında sahnelendi. Bu opera Verdi’ nin bugün de en çok sevilen bestelerinden biridir.
Verdi yaşlılık yıllannda kent dışında yaşamaya karar verdi. Operalanndan kazandığı servetinin büyük bir bölümünü yoksullar için harcadı. Herkes onun beste yapmaya son verdiğini sanarken, 70 yaşını aştığı bir dönemde, en büyük yapıtlarından biri olan Otello operasını besteledi. Shakespeare’in Othello’ suna dayanan bu operanın librettosunu İtalya’nın en büyük yazarlanndan biri olan Arrigo Boito yazdı. Opera, 1887’de La Scala’da sahnelendi. Verdi opera sona erdikten sonra sokağa çıkıp arabasına bindiğinde, izleyiciler büyük bir coşkuyla sanatçının arabasının atlanm çözüp onu oteline kadar çektiler. Altı yıl sonra, 80 yaşındayken, gene librettosunu Boito’nun Shakespeare’in Windsor,un Şen Kadınları ve IV. Henry oyunlanndan esinlenerek yazdığı Falstaff adlı komik opera La Scala’da büyük bir başarı kazandı. Son bestesi koro ve orkestra için yazdığı Dört Dinsel Parça (1898) idi. Verdi 87 yaşında Milano’da öldü.
