Hector Berlioz
Hector Berlioz, Fransız bestecisi (La Cöte-Saint-André 1803-Paris 1869). Tıp öğrenimi görmek için Paris'e giden (1821) Hector Berlioz, karar değiştirerek konservatuvara girip, Lesueur ve keicha'nın öğrencisi oldu. 1830'da, Sardanapalın Son Gecesi adlı kantatıyla Roma ödülünü kazandı; aynı yıl, Shakespeare'in bir oyununu görüp hayran kaldı ve Henriette Contance (sonradan evlendiler) için Fantastik Senfoni'yi besteledi. Geçimini sağlamak için çeşitli gazetelere yazılar yazdı. 1842'de şarkıcı Maria Recio'yla Almanya'ya kaçıp, Orta Avrupa (1845-1846), Rusya (1847), Londra'da (1848) konserler verdi. Lizst'in Weimar'da düzenlediği Berlioz haftasında büyük başarı kazanıp (1850), aynı başarıyı 1855'te de yineledi.
Yapıtlarıyla, müzikte romantizmi başlatmış olan Berlioz'un orkestra için yapıtları arasında uvertürler (Les Francs Juges [1828], Kral Lear[ 1831 ], Roma Karnavalı, 1845; vb.), dramatik senfoniler (Lelio ya da Yaşama Dönüş, 1831; Harold İtalya'da, 1834; Matem ve Zafer Senfonisi, 1834) sayılabilir. Senfonilerinin başlıcası, kesin bir programa göre beşe bölünen Fantastik Senfonidir. Düşler ve tutkular; balo; tarlalar sahnesi; işkenceye yürüyüş; bir söyleşi gecesinin düşü. Yapıt boyunca, aynı tema (sevilen kadın saplantısı) bağ yerine geçer. Orkestralama göz kamaştırıcıdır.
Ayrıca birçok operası (Benvenuto Cellirıi, 1839; Béatrice ve Bénédict, 1833-1862; Truvalılar, 1855-1858; Romeo ve Jülyet, 1839; başlıca operası Faust'un Lanetlenmesi, 1846) ve büyük bir oratoryosu (İsa'nın Çocukluğu, 1854) vardır. Uç bölümden (Herodes'in Düşü, Mısır'a Kaçış, Sais'e Varış) oluşan bu oratoryonun üslubu, öbür yapıtlarına oranla çok daha yumuşaktır. Dinsel yapıtı Requiem'se (1837), müzik tarihinin en yüce, en etkili yapıtlarından biridir.
Kuramsal ve edebi kitapları: Les Années Romantiques (Romantik Yıllar, 1819-1842), Le Musicien Errant (Gezgin Müzikçi, 1842-1852), Modern Orkestralama Yöntemi(1844), Modern Orkestra Tekniği (1850), Orkestra Şefinin Sanatı ve Yeni Çalgılar (1856), A Travers Chants (Şarkılar Arasında, 1862).
Not: Fransız bestecisi, orkestra şefi ve müzik eleştirmeni Hector Berlioz, Requiem 'inde (1837) olduğu gibi çok büyük yorumcu topluluklarıyla kitlesel sesler üretmekten hoşlanışıyla ünlüdür.