Honore Daumier
(1808-1879). Yaşadığı dönemde Paris’te, siyasal ve toplumsal yaşamı yeren çizim ve karikatürleriyle tanınan Honore Daumier taşbaskı ve resim de yapardı. Daumier günümüzde, karikatürlerinden çok, zamanında ilgi görmeyen resimleriyle tanınır.
Daumier Marsilya’da doğdu. Genç yaşta evinden ayrılarak geçimini sağlamak zorunda kaldı. Önce Paris’te zabıt kâtipliği yapan Daumier daha sonra bir kitapçıda çalıştı. Ne var ki, asıl isteği resim yapmaktı. Bir sanat akademisine yazılarak resim çalışmaya başladıysa da, akademinin katı öğretim kurallarına karşı çıkarak öğrenimini yarıda bıraktı. Louvre Müzesi’ndeki klasik heykelleri, HollandalI ve Flaman ressamların yapıtlarını inceledi; çevresindeki insanların resimlerini yaparak sanatını geliştirmeye çalıştı.
Daumier’nin resimlerinde çizgi ve renkler yalınlığı ile dikkati çekiyordu. Portre çalışmaları etkileyiciydi. Resimleri canlı ve hareketliydi. Eleştirel tutumuyla tanınan La Caricatuture gazetesinde çalışmaya başladı. Gazete kısa bir süre sonra yasaklanınca, Paris’te çıkmakta olan Le Charivari adlı bir başka gazetede karikatür çizmeye başladı. Bu gazetede 30 yılı aşkın bir süre çalışan Daumier mahkemelerdeki adaletsizlikleri, orta sınıfın ikiyüzlülüğünü ve gösteriş düşkünlüğünü, hükümetin siyasal yolsuzluklarını konu alan mizah yazıları ve karikatürleriyle halkın ilgi ve sevgisini kazandı. 1833’te yergileriyle hükümete saldırdığı gerekçesiyle hapse atıldı.
Özgürlüğüne kavuştuktan sonra da eleştirilerini sürdüren Daumier 1840’ların ortalarında karikatürün yanı sıra resim de yapmaya başladı. Karakterleri kavrama yeteneği belirgin bir biçimde resimlerinde de görülür. Bugün Ottawa’daki Ulusal Sanat Galerisi’nde bulunan Uç Avukat Konuşurken, Üçüncü Mevki Vagon adlı yapıtları bu dönemin ürünleridir. Daumier’nin dönemin toplumsal olaylarının etkisini taşıyan en çarpıcı yapıtı Ayaklanma'dır. Günlük yaşamın yanı sıra sirk yaşamına ve tiyatroya da ilgi duyan Daumier palyaço ve cambaz resimlerinin yanı sıra Don Kişot ve Sanço Panza'yı yaptı.
