Jean Auguste Dominique İngres
Jean Auguste Dominique İngres, Fransız ressamı (Montauban 1780-Paris 1864). David'in öğrencisi olan Jean Auguste Dominique İngres, uzun süre İtalya'da kalıp (1806-1823), David'in etkisinden çok İtalyan primitiflerinin, Raffaello'nun, Venedikli ressamların ve Etrüsk vazolarının etkisini yansıtan tablolar yaptı: Paolo ve Francesca, Sistina Kilisesi, Jüpiter ve Thetis, Tratonice. Bu arada romantizmden de esinlendi: Ossian'ın Düşü, Toledolu Don Pedro, vb. Yaşadığı dönemde büyük ilgi uyandıran Doğu'nun büyüsünden kurtulamayarak, Odalıklar dizisini gerçekleştirdikten sonra Paris'e dönüşünde (1824), Akademi romantik ressamlara ve Delacroix'ya karşı savaşımında, İngres'i üyeleri arasına aldı (1828).
O tarihten sonra klasisizmin başlıca savunucusu kesilen ingres, günden güne daha çok Raffaello'dan esinlenen büyük tablolar yapmaya başladı: Homeros'un Tanrısallaşması (1827), Altın Çağ, Din Kurbanı Symphorien (1834). Ama özellikle, kusursuz bir ustalıkla gerçekleştirdiği portreleriyle (Reviere ve Kızları,Güzel Zelie, Madam de Senonnes, Bertin, Tahtında Oturan Napolyon, vb.), çoğunlukla bir Türk dekoru içine yerleştirdiği çıplaklarıyla (Büyük Odalık, Türk Hamamı, Odalık, Köle, vb) ve Yıkanan Küçük Kız, İsa Cennetin Anahtarını Aziz Petrus'a Verirken, Papa Pius VII Ayinde adlı tablolarıyla günümüze kaldı.