Jean CALVIN
(1509-1564). 16. yüzyılda Avrupa’da gelişen Reform hareketinin en önemli önderlerinden olan Jean Calvin, Kalvencilik mezhebinin kurucusudur.
Calvin, Fransa’da Noyon Picardie’de doğdu. İş adamı ve aynı zamanda Noyon piskoposluğunda görevli olan babasının etkisiyle küçük yaşta dinsel konularla ilgilenmeye başladı. 1523’te Paris’e giderek, felsefe, mantık ve hukuk öğrenimi gördü. Bu dönemde Luther’in görüşlerini inceleyen Calvin Protestanlık’a yakınlık duymaya başladı. Katolik inançların egemen olduğu Fransa’da yaşamı tehlikeye girince İsviçre’ye kaçtı. 1536’da, başyapıtı Christianae Religionis Institutio (“Hıristiyan Dininin Kurum lan”) adlı kitabını yayımladı. Calvin’in inanışına göre din yöneticilerin ve kurumların elinde bir baskı ya da çıkar aracı olmamalıdır. Din yalnızca insan ile Tanrı arasında bir inanç sorunudur. İnsan dini kilise ya da öğretim kurumlan aracılığıyla değil, doğrudan Kutsal Kitap’a (Tevrat-İncil) başvurarak öğrenmelidir. Tanrı ile insan arasında İsa’ dan başka bir aracı söz konusu olamaz.
Calvin ulus yönetiminin ve toplum düzeninin Hıristiyanlık’ın özüne uygun olması görüşünü savunuyordu. Cenevre’de bu düşüncelerini yaşama geçirme olanağı buldu. Sınavla seçilen papazların oluşturduğu örnek bir kilise kurdu. Din öğreniminin ilkelerini saptadı, din okullarının sayısını artırdı. Calvin’in öğretilerini yaymak amacıyla, Cenevre hükümeti 1559’da yeni bir akademi kurarak, bugünkü Cenevre Üniversitesi’nin temelini attı. Böylece Cenevre, Protestan din bilginlerinin toplandığı büyük bir öğrenim merkezi durumuna geldi.
Calvin Cenevre’de bulunduğu sırada, bir yandan kentin yönetim ve eğitim sorunlarıyla ilgilenirken, öte yandan görüşlerine ve öğretisine karşı çıkanlarla da uğraşmak zorunda kaldı. Calvin’e karşı çıkanlardan biri de İspanyol din bilgini Miguel Serveto’ydu. Serveto 1553’te tutuklandı, daha sonra kazığa bağlanarak yakıldı.
Düşünceleri ölümünden sonra izini sürdürenlerce geliştirildi.