Midilli
Bodurluk, midillileri öbür atlardan ayıran temel özelliktir. Cidago ya da cidağı denen boyun ile sırtın birleştiği nokta, midilli adı verilen atlarda en çok yerden 145 cm yüksekliğe ulaşabilir. Cidago yüksekliği temel ölçüt olduğundan, bazı safkan at soylarının gösteri amacıyla kullanılan bodur örnekleri de midilli sayılır. Gerçek midilli soyları bodurluklarının yanı sıra dayanıklılık, zekilik, uysallık ve az besinle yetinme gibi bazı ortak özellikleri paylaşırlar.
Midilliler çetin çevre koşullarına uyum gösterdikleri anayurtlarında yük ve binek hayvanı olarak kullanılsalar bile, günümüzde daha çok çocukları biniciliğe alıştırmak ya da gösteri amacıyla yetiştirilmektedir. Eskiden yaşadıkları yörelerden alınarak özellikle İngiltere’nin kömür madenlerinde çalıştırılan bu sevimli hayvanlar kuşaklar boyunca madencilerin zorlu yaşamını paylaşmak zorunda bırakılmıştır.
Midilli Soyları
Avrupa'nın en tanınmış midilli soylarının kökeni Britanya Adaları’na dayanır. Ayrıca Asya’nın çeşitli yörelerinde yetiştirilen midilli soyları genellikle bozkır ya da dağ yaşamına iyi uyarlanmıştır.
New Forest Midillisi. Bu soyun ataları bilinmemekle birlikte kökeni 10. yüzyıla kadar uzanır. Cidago yüksekliği 140 santimetreye ulaşabilir. İngiltere’nin güneyindeki Hampshire ilinin New Forest yöresinde bulunmaktadır.
Gal midillisi, en güzel midilli soyları arasında sayılır. Shetland midillisinden sonra en küçük midilli soyudur. Cidago yüksekliği 122 santimetreyi aşmaz.
Shetland midillisi, en küçük midilli soyu olmasına karşın son derece güçlüdür. Bu iki özelliği yüzünden kömür madenlerinde çeki hayvanı olarak yaygın biçimde kullanılmıştır. Cidago yüksekliği ortalama 95 cm dolayındadır.
