Prens Eugène
Prens Eugène, Savoia prensi (Paris 1663-Viyana 1736). Soissons kontu Eugène Maurice de Savoie-Carignan ile Mazarin'in yeğeni Olympe Mancini'nin oğlu olan Prens Eugène (asıl adı Eugène de Savoie-Carignan'dır), bir din adamı olarak yetiştirilmek istendiyse de, genç yaşta askerliğe yöneldi. Fransa kralı Louis XlV'ün onu alay komutanı yapmayı reddetmesine alınarak, 1683'te Avusturya'nın hizmetine girdi. Charles de Lorraine'in komutası altında Türklere karşı savaşarak, Budapeşte saldırısına (3 Ağustos 1686) ve Mohaç Meydan Savaşı'na (1687) katıldı (ağır bir yara aldı). İki yıl sonra Ren kıyısında çarpışarak, Fransa'ya karşı Savoia dükü Vittorio-Amedeo'ya vardım etti; sonra, Fransa'nın güneyinde birkaç kenti ele geçirdi. 1693'te feldmareşalliğe yükseltilip, dört yıl sonra Türklere karşı Zenta Savaşı'nı kazandı(11 Eylül 1697) ve savaştan sonra imzalanan Karlofça Antlaşmasında (26 Ocak 1699) önemli rol oynadı.İspanya Veraset Savaşları sırasında gene Fransızlara karşı çarpışarak, Mareşal Villeroi'yi Chiari'de yendi (1 Eylül 1701) ve Cremona'da tutsak aldı (1 Şubat 1702). Macaristan'a giderek Rakoczi'nin isyanını bastırdıktan sonra, Marlborough ve Baden prensinin yanında ikinci Hochstedt savaşını kazandı; İtalya'ya dönüp, Vendöme'a iki kez yenildikten (Cassano, 1705; Calcinato, 1706) sonra, Torino'ya yürüdü ve büyük bir zafer kazanarak (13 Mart 1707), Fransızları İtalya'dan çıkardı. Ertesi yaz Provence'a girerek Toulon'a kadar ilerlediyse de, Mareşal Tes-sé karşısında ağır bir yenilgiye uğrayarak geri çekilmek zorunda kaldı.Ertesi yıl Lille'i ele geçirip, Gend'ı kuşatarak teslim aldı ve Villars'ı Malplaquet'de yendi (11 Eylül 1709). Ama 1712 sonbaharında Denain'de yenildi. Rastatt barışından sonra Felemenk genel valiliğine getirildiyse de, askerlikten uzaklaşmayıp, Petervaradin'de Türk ilerlemesini durdurdu (5 Ağustos 1716). Belgrad'ı kuşatıp (Haziran 1717), yardıma gelen Türk ordusuna ağır kayıplar verdirerek, Osmanlı imparatorluğu'nu Pasorofça Antlaşması'nı imzalamak zorunda bıraktı. Viyana'da bir suikastten kurtulup, 1724'e kadar Felemenk genel valiliğinde kaldı. 71 yaşında, Polonya Veraset Savaşı'na katılmak için yeniden görev aldıysa da, çok geçmeden görevden çekilmek zorunda kaldı.