Yayla

• Okunma : 342

Yayla, vadilerle yarılmış düz ya da hafif dalgalı, genellikle çevresinden yüksek bir yüzey biçimidir. Düz olması yaylayı tepe ve dağlardan, yüksek olması da ovalardan ayırır. Çok geniş alanları kaplayan yaylalar yeryüzündeki karaların yaklaşık olarak yarısını oluşturur. Afrika’nın büyük bölümü uçsuz bucaksız bir yayla olarak düşünülebilir. Güney Amerika’daki And Dağları arasında çok sayıda yayla vardır. Dünyanın taşımacılık yapılabilen en yüksek gölü olan Titicaca Gölü böyle bir yayla üzerinde yer alır.

    Çok farklı iki yayla türü vardır. Biri, çevresindeki alçak topraklardan dik yamaçlarla ayrılan geniş ve düz yaylalardır. Güney Afrika’daki yaylalar ve Hindistan’daki Dekkan Yaylası bu türdendir. Öbürü ise bölgenin genel düzeyinden yüksekte bulunan, ama kendinden daha yüksek sıradağlarla çevrili olan yaylalardır. And Dağları’ndaki birçok yayla ve Tibet Yaylası bu tür yaylalardır.

    Okyanusların tabanında da, okyanus yaylaları ya da sualtı yaylaları denen yaylalar vardır. Çevresindeki deniz tabanından en az 200 metre yüksek olan ve dik bir yamaçla çevrelenen bu geniş yaylaların üzeri düz ya da hafifçe eğimlidir. Güney Çin Denizi’ndeki mercan kaplı yaylalar bunlara örnektir.