Aziz Anselmus
Aziz Anselmus, Hıristiyan din adamı ve filozofu (Aosta 1033- Canterbury 1109). Fransa'da öğrenim görüp, 1059'da Normandiya'da benediktin tarikatına giren Aziz Anselmus, Normanların İngiltere'yi fethinden sonra, Canterbury başpiskoposluğuna atandı ( 1093). Piskopos seçimlerinde kralın söz sahibi olmasını engellediği için sürgüne gönderildiyse de, uzlaşma sağlayarak geri döndü.
Aziz Anselmus'un Hayatı
Çağının en bilge piskoposlarından olan Aziz Anselmus (Gaunilon ve Roscelin ile giriştiği tartışmalar, skolastik felsefenin başlıca evrelerinden birini oluşturur), felsefi düşünceyi bir inanç açıklaması olarak kabul etmiş, anlamak için inanmayı zorunlu görmüş, inanılacak şeyi kavramak için çaba harcanmasını da kaçınılmaz saymıştır. Düşüncelerinin kaynağı eflatuncu görüşe dayanır.
Orta Çağ'dan kalma metinlerden belki de hiçbiri. Aziz Anselmus'un Proslogium'u kadar felsefi ilgi toplamamıştır. Burada yürütülen düşünce sonradan, "Tanrı'nın varlığının ontolojik kanıtlanması" diye nitelendirilmiştir. Basitçe dile getirilecek olursa, bu düşünceye göre Tanrı'nın varlığını tanımayan kişiler bile "kimse tarafından düşünülemeyecek kadar büyük bir varlık" tanımının anlamını kavrayabilirler. Ancak, böyle bir düşünce yalnız zihinde var olamaz; çünkü hem zihinde, hem de gerçekte varolmak, yalnızca zihinde varolmaktan daha yücedir. Bu yüzden düşünülemeyecek kadar büyük bir varlık, gerçekte varolmak zorundadır. Anselmus'tan sonra birçok felsefeci bu ontolojik görüşü benimsemişler, bazı felsefecilerse bu görüşü varlığın zihinselden fiziksele doğru olan düzenine aykırı bir görüş olduğu gerekçesiyle reddetmişlerdir.
