B Harfi
B Harfi, Türk abecesinin ve Fenike abecesinden türetilmiş aşağı yukarı bütün abecelerin 2. harfi. B harfinin hem biçimi (B/b), hem de abecedeki yeri, Latin abecesinden alınmıştır. Romalıların da bu harfi, eski Yunan abecesi aracılığıyla Fenike abecesinden aldıkları düşünülmektedir.
Yunanlılar, beta adını verdikleri B harfinin adını ve biçimini, Fenikeliler aracılığıyla eski Mısırlıların hiyeroglif yazısından ("ev" ya da "çadır" anlamına gelen bet) alarak değiştirmişlerdir.
Türkçe'de b harfinin en önemli özelliği, sözcük sonunda bulunmaması, sözcük sonuna geldiğinde p'ye dönüşmesi (şarab, kebab sözcüklerinin şarap, kebap biçiminde yazılmaları), buna karşılık p harfiyle biten sözcüklerde de, sözcüğün ünlüyle başlayan bir ek aldığında b'ye dönüşmesidir: Sebep'in sebebe dönüşmesi, vb.