Bilgisayarlı müzik
Bilgisayarlı müzik, Elektronik çalgılara ya da canlı yorumculara müzik komutları iletmekte bilgisayarların kullanıldığı bütün müzikler, bilgisayarlı müzik diye adlandırılır. Elektrik impulsları biçiminde iletilen bu komutlar, ses biçiminde yeniden üretilir.
İlk bilgisayarlı müzik tasarımını Max. V. Mathews adlı elektrik mühendisi 1957'de ABD'de, Murray Hill'deki (New Jersey) Bell Laboratuvarları'nda başlatmış, bunda, Arnold Schoenberg'in dizisel piyano müziğinde sayı ile ton arasındaki ilişkinin merakını çekmesi etkili olmuştur.
Klasik bir bilgisayarlı müzik stüdyosunda aşağıdaki olay dizisi oluşur, Son otuz yıl içinde, bilgisayarla beste yapanların kullanabilecekleri daha pek çok işlem geliştirilmiş olmakla birlikte, şu işlemler hâlâ kullanılmaktadır. (1) Besteci bilgisayara, onun anladığı bir dilde komutlar yükler. Bu genellikle bir konsol (çoğunlukla harf sayı ve daha başka işaretler içeren bir klavye) aracılığıyla gerçekleştirilir. Yüklenen araçlar arasında kartlar, kâğıt şeritler, magnetik teypler ve magnetik diskler yer alır. (2) Komutlar sayılara çevrilir. (3) Bilgisayar bestecinin istemiş olduğu işlemleri yerine getirir. (4) Dijitalden analogoga bir değiştirgeç, sonuç bilgilerini değişik voltajlara çevirir. (5) Bu voltajlar bir ya da daha çok ses yükselticisini harekete geçirerek ses üretir.
Daha yakın dönemde geliştirilmiş analiz temelli bilgisayar besteciliği tekniğine, Charles Dodge'un in Celebration (1975) adlı yapıtı örnek gösterilebilir. Bu yöntemde, sözlü bir metin sayısal olarak kaydedilir. Sayısallaştırılmış konuşma bilgi işlemi çözümlenerek, bunun sonunda elde edilen veriler, konuşma seslerini yeniden birleştirmek için kullanılır. Böylece, bilgisayar sesleri hem çözümler, hem yeniden birleştirir.
Somut bilgisayar müziğinde doğal ya da insan yapısı akustik sesler, sayısal olarak kaydedilir; sonra somut müzikteki teyp işlemine benzer bir biçimde değişikliğe uğratılır. Bu tür beste yapımı, sayısal bilgisayarların daha çok yaygınlaşması ve taşınabilir duruma gelmeleri sayesinde çok daha kolaylaşmıştır.
Real-time ('canlı') bilgisayar çalıştırma tekniklerinin duyarlılığının gün geçtikçe artması, bilgisayarlı müziği stüdyoya koşulsuz bağımlılıktan kurtarmıştır. Bununla birlikte, bilgisayarlı müzik merkezleri, gerek beste, gerek araştırma bakımından önemlerini korumaktadırlar: Bell laboratuvarları Tasarısı'nın yürürlüğe konmasından yirmi yıl sonra, Paris'te Pierre Boulez'in Akustik/ Ses Araştırma ve Bağdaştırma Enstitüsü açılmıştır. ABD'de Princeton, Stanford, illinois, San Diego, Kaliforniya üniversiteleri gibi üniversitelerde, bilgisayarlı müzik alanında önemli çalışmalar gerçekleştirilmektedir. Bilgisayarlı müzik bestecilerinin başlıcaları arasında Mılton Babbitt, Herbert Brün, John Cage, John Chow-ning, Emmanuel Ghent, Julia Morrison, Dika Newlin, Laurie Spiegel, Morton Subotnick, James Tenney ve Yannis Xenakis sayılabilir.