Dağ Lalesi
Dağ Lalesi, bu adı taşımasına karşın laleyle akraba değildir. Lale zambakgiller familyasında, dağ lalesi ise düğünçiçeğigiller familyasında yer alır. Kuzey yarıkürenin orman ve çayırlarında oldukça yaygın olan bu çokyıllık otsu bitkilerin 120 kadar türü vardır. Manisalalesi ve anemon adlarıyla da bilinen bu türlerin bazıları ilkbaharda, bazıları sonbaharda çiçek açar.
Bitkinin bilimsel cins adı olan Anemone sözcüğü Eski Yunanca’da “rüzgâr” anlamına gelen bir sözcükten türetilmiştir. “Rüzgâr çiçeği” ya da “rüzgâr gülü” diye Türkçe’leştirilebilecek olan bu ad, dağ lalesinin ince uzun gövdesinden ve en hafif esintide dağılacakmış gibi görünen zarif çiçeklerinden kaynaklanır. Eski Yunanlılar, sevgilisi Adonis’in ölümüne ağlayan tanrıça Afrodit’in gözyaşlarının yere düşer düşmez birer dağ lalesine dönüştüğüne inanırlardı. Bu güzel çiçekler geceleri ve kötü havalarda çiçektozlarını korumak için kapanır.
Avrupa’da ve Türkiye’nin batısındaki ağaçlık yerlerde yetişen beyaz dağ lalesinin (Anemone nemorosa) yıldız biçiminde beyaz, bazen pembeye çalan çok zarif çiçekleri vardır. Özellikle pembe, eflatun ve mor tonlarında çiçekler açan pek çok dağ lalesi türünden gösterişli kültür çeşitleri elde edilmiştir. Sonbaharda çiçek açan Japon dağ lalesi (Anemone hupehensis ya da Anemone japonica) bunlardan biridir. Bu çeşitlerden bazıları yurdumuzda da süs bitkisi olarak yetiştirilir.
Düğünçiçeğigiller familyasındaki bitkilerin çoğu gibi dağ lalesi de zehirlidir. Gene de bu bitkilerin bazı türleri halk arasında idrar ve balgam söktürmek, öksürüğü dindirmek, diş ve kulak ağrılarını iyileştirmek için ilaç olarak kullanılır.
