Hacı Arif Bey
Hacı Arif Bey, Türk bestecisi (İstanbul 1831-ay.y. 1884). Müziğe ilkokul çağında başlayan Hacı Arif Bey, Zekâi Dede, Eyyubi Dede, Eyyubi Mehmet Bey, İsmail Dede Efendi, Haşim Bey'den müzik dersleri aldı. Müzik ve nota bilgisi iyi olmamakla birlikte, binlerce yapıtı ezberledi. 13 yaşında Muzikayı Hümayun'a girip, Abdülmecit'in mabeyinciliğine getirildi (1851). İran şahı tarafından Tahran'a çağrıldıysa da, padişah gitmesine izin vermedi.
Hiçbir saz çalmamakla birlikte, çok iyi bir okuyucu ve son derece verimli bir besteci olan (bir gecede sekiz şarkı birden bestelemiş, gene bir gecede Sultan Aziz'in verdiği bir güfteye 7 ayrı beste yapmıştır) Hacı Arif Bey'in, Mecmua-i Arifi (1873) adlı 600 sayfalık bir güfte dergisi vardır (1873). Kürdili hicazkâr makamını ve müsemmen usulünü bulmuş, birçok öğrenci (başlıcası Şevki Bey) yetiştirmiştir. Şarkıyı Türk müziğinin en önemli dalı haline getirmiş, kendisinden sonraki hemen bütün şarkı bestecilerini etkilemiş, "Yeni-klasik Türk Müziği" romantik çığırını kurmuştur. 1 000'den çok şarkısı ve birçok ilahisinden günümüze 326 şarkısı, 7 Dinsel yapıtı, 2 bestesi ve bir yörük semaisi kalmıştır.