Hasan İzzettin Dinamo
Hasan İzzettin Dinamo, Türk şairi ve romancısı (Ahanda köyü, Akçaabat 1909-İstanbul 1989).Sivas Öğretmen Okulu'nu bitireni 1931) Hasan İzzettin Dinamo, Malatya ve Adıyaman'da iki yıl ilkokul öğretmenliğinden sonra girdiği Gazi Eğitim Enstitüsü Resim-İş bölümünde öğrenciyken, siyasal bir bildiriyle ilgili görülerek tutuklandı (1935) ve dört yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapisten çıkınca (1939), İstanbul'a gelerek yazarlıkla geçinmeye çalıştı. 1942'de askere alınıp, aynı yıl daha önce yayınlanmış şiirlerinden ötürü bir yıl ağır hapis cezasına çarptırıldı. Tutuklamalar, sürgünler, kaçmalar sonucu ancak 1949'da terhis edildi. İstanbul'a yerleşip, çevirmenlik yaparak, özel dersler vererek geçimini sağladı.
Önceleri Faruk Nafiz etkisinde aşk ve doğa şiirleri yazan Hasan İzzettin Dinamo, sonra Nâzım Hikmet'in etkisiyle toplumsal yanı ağır basan serbest şiire geçmiş, özellikle Ses ve Yeni Edebiyat dergilerinde yayınlanan (1940) toplumcu-gerçekçi şiirleriyle bu akımın öncüleri arasında yer almıştır. 1965'ten sonraysa, genellikle roman alanında ürün vermiştir.
Şiir kitapları: Adsız Kitap (Vehbi Cem ve M.Cevat ile birlikte, 1931), Deniz Feneri (1937), Karacaahmet Senfonisi (1960), Mapusanemden Şiirler (1974), Sürgün Şiirleri(1975), Gecekondumandan Şiirler (1976), Çoban Şiirleri (1982).
Romanları: Kutsal İsyan (8 cilt, 1966-1967), Ateş Yılları (1968), Savaş ve Açlar (1968), Kutsal Barış (7 cilt, 1972-1976; 1977 Orhan Kemal Armağanı), Öksüz Musa (1973), Musa'nın Mapusanesi(1974), Koyun Baba (1976), Musa'nın Gecekondusu (1976), Adalet Sıtması (1983), Anadolu'da Bir Yunan Askeri (1988).
Anı: 6-7 Eylül Kasırgası (1971), İkinci Dünya Savaşı'ndan Edebiyat Anıları (1984),TKP ve Aydınlar (1989).