İvan Turgenyev
(1818-1883). Rus romancı, şair ve oyun yazarı İvan Sergeyeviç Turgenyev, Moskova’nın 300 km kadar güneyindeki Oryol’da doğdu. Babası emekli bir subay, annesi toprak sahibi zengin bir ailenin kızıydı. Turgenyev Moskova ve St. Petersburg (bugün Leningrad) üniversitelerinde eğitim gördükten sonra, 1838’de felsefe öğrenimi için Berlin’e gitti. Orada Batı Avrupa kültürüne ve yönetim tarzına hayranlık duyan Rus aydınlarıyla tanıştı. Onlara katılan Turgenyev’in Batı Avrupa’ya duyduğu hayranlık yaşamı boyunca sürdü.
Turgenyev 1841’de Rusya’ya döndükten sonra, malikânelerdeki yaşamı ele alan kısa oyunlar yazmaya başladı. Rus köylülerinin katlanmak zorunda bırakıldığı serflik gerçeğini kınayan bu oyunlar, 1852’de Avcının Notları başlığı altında toplandı. Turgenyev aynı yıl, bir yazısında Rus yazar Nikolay Gogol’u övdüğü için kovuşturmaya uğrayarak kendi malikânesinde zorunlu ikamet cezası aldı.
Turgenyev orada romanlarını yazmaya başladı. İlk romanı Rudin’den (1856) sonra Bir Asilzade Yuvası (1859), İlk Aşk (1860) ve başyapıtı olan Babalar ve Oğulları (1862) yayımladı. Yeni kuşak radikal Rus aydınlarını ele alan başyapıtı Rusya’da çeşitli çevrelerde tepkiyle karşılandı. Bu duruma üzülen Turgenyev zamanının çoğunu Fransa ve Almanya’da geçirmeye başladı. Son büyük romanları olan Duman (1867) ve Sığıntı (1877) Rusya’da yitirdiği ününü ona yeniden kazandıramadı. Yapıtları tüm Avrupa’da beğenilen Turgenyev, yurdundan uzakta bir sürgün yaşamı sürdü ve Paris yakınlarındaki Bougival’de öldü.
