Jean-Paul Marat
(1743-1793). Jean-Paul Marat, Fransız Devrimi’nin önderlerindendi. Devrimin işçilerin ve yoksul halkın yararına olması gerektiğini savundu.
Marat, İsviçre’nin Boundry kentinde doğdu. Paris’te tıp öğrenimi gördükten sonra Londra’ya yerleşti. Orada ünlü bir doktor ve bilim adamı oldu. Bilim, felsefe ve siyaset konularında çalışmalar yaptı, kitaplar yazdı. A Philosophical Essay on Man (1773; “İnsan Üzerine Felsefi Bir Deneme”) adlı kitabı geniş yankı uyandırdı.
1789’da Fransız Devrimi’nin başlamasıyla, bilimsel çalışmalarını bir yana bıraktı. L'Ami du Peuple (“Halkın Dostu”) adlı bir gazete çıkararak devrimi engellemek isteyen soyluları sert bir biçimde eleştirdi. XVI. Louis ve ailesinin Versailles Sarayı’ndan zorla alınarak Paris’e götürülmesi olayına karıştı ve tutuklandı. İki kez Londra’ya kaçmak zorunda kaldı.
1792’de Ulusal Konvansiyon’a seçildi. Konvansiyonda Montagnardlar (Dağlılar) arasında yer alan Marat, başlangıçta iktidarı ele geçiren tüccar ve sanayici kesimin temsilcisi olan Jirondenler ile mücadeleye girişti. Vergi sisteminin düzeltilmesi, işçilere devlet eliyle eğitim olanakları sağlanması ve askerlik süresinin kısaltılması yolundaki istekleriyle işçilerin ve yoksul halkın desteğini kazandı. Eylül 1792’de Marat’ın düşüncelerinden etkilenen bir grup, Paris hapishanelerini basarak mahkeme
önüne çıkmayı bekleyen yüzlerce tutukluyu öldürdü. 1793’te Jirondenler tarafından Devrim Mahkemesi’ne çıkartılan Marat suçsuz bulundu ve duruşmadan halkın omuzlarında çıktı. 13 Ocak’ta Charlotte Corday adlı Jironden yanlısı genç bir kadın tarafından, banyosunda bıçaklanarak öldürüldü. Corday giyotinle idam edildi. Halkı için can veren bir kahraman sayılan Marat’ın cenazesi Paris’te büyük bir kalabalık tarafından kaldırıldı.
