Karaçelebizade Abdülaziz Efendi
Karaçelebizade Abdülaziz Efendi, Türk din ve bilim adamı, şairi (İstanbul 1591-Bursa 1658). Çeşitli medreselerde ders veren Karaçelebizade Abdülaziz Efendi, Sadrazam Merre Hüseyin Paşa'ya karşı Fatih camisinde başlayan ayaklanmaya katıldığı için Bursa'daki Molla Hüsrev medresesine sürüldü. Murat IV tarafından bağışlanıp, Süleymaniye medresesinde öğretmenliğe atandı. 1624'ten sonra çeşitli yerlerde kadılık yaptı. İstanbul kadılığı sırasında İstanbul'da yağ darlığı çıktığı için Murat IV tarafından denize atılma cezasına çarptırıldıysa da, Sadrazam Damat Bayram Paşa'nın araya girmesiyle ölümden kurtuldu ve Kıbrıs'a sürüldü. Bağışlanıp, İstanbul'a döndükten (1636) sonra, Rumeli kazaskerliğine getirildi (1648). Sultan İbrahim'in tahttan indirilmesinde ve öldürülmesinde önemli rol oynayıp, Bahai Efendi'nin karşı çıkmasını sonuçsuz bırakarak, Osmanlı devletinin ilk şeyhülislamlığına atandı (2 Mayıs 1651). Terk edilen bazı töreleri yeniden başlatıp, arpalık terki kuralını yeniden getirerek, vakıf işlerini düzene koydu. Ocak ağalarısaray ağaları çekişmesinde ocak ağalarını destekleyip, ocak ağaları başarısızlığa uğrayınca Sakız'a sürüldü (1651). Daha sonra Bursa'da oturmasına izin verildi ve dedelerinden kalma vakıf evde öldü.
Karaçelebizade Abdülaziz Efendinin Başlıca yapıtları
Ravzat ül-Ebrar (peygamberler, İslam devletleri ve 1646'ya kadar Osmanlı devletinin tarihi), Tarih-i Feth-i Revan ve Bağdat ya da Zafername, Hilyet ül-Enbiya, Hall ül-İştibah, Kitab ül-Elgar fil Fıkh il-Hanefiyye (fıkıh kitabı), Gülşerı-i Niyaz (mesnevi), Divan (basılmamıştır).