Sabahattin Kudret Aksal
Sabahattin Kudret Aksal, Türk şairi ve yazarı (İstanbul 1920-ay.y. 1993). İstanbul Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümünü bitiren (1943), Sabahattin Kudret Aksal, liselerde felsefe öğretmenliği, Çalışma Bakanlığı'nda is müfettişliği (1949),İstanbul Belediyesi müfettişliği(1951), Konservatuvar (1959) ve Şehir Tiyatroları (1961) müdürlüğü yaptı. Belediye Konservatuvarı öğretmenliğinden emekliye ayrıldı.
İlk şiiri Varlık'ta yayınlanan (1938) Sabahattin Kudret Aksal, öykü (Küllük der., 1940) ve tiyatro alanında da yapıt vermiş (1948), bir ara fıkralar (1941 -1945), tiyatro eleştirileri yazmıştır. Şiirlerinde yalnızlık, tedirginlik, avarelik, barış ve yolculuk isteği gibi temalar çevresinde küçük insanların gündelik yaşamını kent görüntüleri içinden yansıtan S. K . Aksal'ın şiiri, Orhan Veli şiirinin Cahit Sıtkı-Ziya Osman verileriyle derinleşmesi, gizeme yer vermesi biçiminde tanımlanabilir. Öykü ve oyunlarında da şiirin ölçülerinden yola çıkarak, dil ve anlatımı öne almıştır.
Sabahattin Kudret Aksal'ın Şiir Kitapları
Şiir kitapları: Şarkılı Kahve (1944), Gün Işığı (1953), Duru Gök( 1958), Elinle(1962), Bir Sabah Uyanmak(ilk iki kitabına yeni şiirler eklenerek, 1962), Eşik (1970), Zamanlar (1982), Bir Zaman Düşü(1984), Şiirler(bütün şiirleri, 1988), Buluşma (1990, Sedat Simavi Vakfı Edebiyat ;Ödülü).
Oyunları: Şakacı (1952), Tersine Dönen Şemsiye (1958), Kahvede Şenlik Var (1968), Kral Üşümesi (1970), Bay Hiç (1980), Sonsuzluk Kitabevi (1980), Önemli Adam (1983).
Öykü kitapları: Gazoz Ağacı (1955 Sait Faik Hikaye Armağanı), Yaralı Hayvan (TDK 1957 Sanat Armağanı).
