Sâo Paulo
Sâo Paulo, Brezilya ’nın başlıca sanayi merkezlerinden biridir. 12,5 milyonu aşan nüfusuyla Güney Amerika’nın en büyük kentidir. Sâo Paulo, Brezilya’nın güneydoğusunda işlek bir liman olan Santos’tan 48 km uzakta, Serra do Mar tepeleri üzerinde kuruludur. Santos’a elektrikli tren hattı ve otoyolla bağlanmıştır. Bu tepelerden doğan Tiete Irmağı kentin hemen doğusundan geçer. Sâo Paulo bir dizi küçük kasabaya ve geniş tarım alanlarıyla otlaklara tepeden bakar. Rio de Janeiro, Sâo Paulo’nun 355 km kuzeydoğusunda yer alır.
Sâo Paulo 1554’te Portekizli papazlarca bir Yerli yerleşim merkezi olarak kuruldu. Yerleşim yeri üç patikanın kesiştiği 800 metre yükseklikte bir tepedeydi. Kahve plantasyonlarının bölgenin başlıca zenginlik kaynağı haline geldiği 19. yüzyılda Sâo Paulo gelişmeye başladı. Kısa süre sonra da bir sanayi, ticaret ve bankacılık merkezine dönüştü. Kent ve çevresine İtalya, Portekiz, İspanya, Almanya ve Japonya’dan pek çok göçmen geldi. Portekizce konuşulan Sâo Paulo’da halkın büyük bölümü Katolik’tir.
Dokumacılık ürünleri, mekanik ve elektrikli gereçler, mobilya, gıda maddeleri ve ilaçtan oluşan Brezilya sanayi ürünlerinin üçte biri Sâo Paulo’da üretilir. Kentin yakınlarındaki Cubatâo’da Brezilya’nın en büyük petrol rafinerisi bulunur. Sâo Paulo bölgesinde kahvenin yanı sıra şekerkamışı, pamuk, mısır, pirinç, fasulye ve meyve yetiştirilir. Sığır yetiştiriciliği de yaygınlaşmaktadır. Kentte çok sayıda okul ve kitaplık bulunur. Yılanlar ve yılan sokmaları üzerine araştırmalarıyla ünlü Butanta Enstitüsü de Sâo Paulo’dadır.
Sâo Paulo’nun 19. yüzyıldan bu yana sürekli büyümesi gecekondulaşmayı da beraberinde getirdi. Milyonlarca insan kentin çevresinde, sağlıksız barınaklarda yaşamaya başladı. Çevre kirliliği ciddi boyutlara ulaştı. Kent içi ulaşım önemli bir sorun oldu. Durmadan yeni yolların yapıldığı ve gökdelenlerin yükseldiği Sâo Paulo, “Güney Amerika’nın Chicago’su” olarak nitelendirilir.
