Yağmurcun
Yağmurcunlar oldukça iri yapılı ve geniş göğüslü kıyı kuşlarıdır. Kıyı boyunca bir an durup sonra hızla koşuşturmaları, kurmalı oyuncakları anımsatır. Gagaları düz, kanatları uzun ve sivri uçludur. Tüyleri çevrelerine uygun renk ve desenlerdedir. Örneğin altın yağmurcunları (Pluvialis cinsi) siyah ve altın sarısıyla nakışlanan üst bölümleri sayesinde, üredikleri çayır ve tundralarda ayırt etmek çok güçtür.
Yağmurcunların değişik adlarla tanınan birkaç yakın akrabası vardır. Bunlardan cılıbıtların ( Charadrius cinsi) genellikle alnı beyaz, gerdanı bir ya da iki şeritlidir. Bu şeritler gövdeyi belirleyen çizgileri bozarak üremeye ya da kışlamaya geldikleri çakıllı kıyılarda çevreye karışmalarını sağlar.
Kızkuşlan (Vanellus cinsi) genellikle ince ve uzun tepelikleriyle dikkat çeker. Yeni Zelanda’ ya özgü eğrigaga (Anarhynchus frontalis), adını yana doğru eğrilmiş gagasından alır. Çamurlu sularda tırpan gibi kullanabildiği bu gagasının başka kuşlar arasında benzeri yoktur.
Yağmurcunlar hızlı uçar. Islığa benzer melodik bir ötüşleri vardır. Tehlikeyi sezdiklerinde hemen öteki kuşları uyarırlar. Yağmurcunlar üreme mevsimi dışında sürüler halinde beslenirler. Bazıları uzak yerlere göç eder. Amerika altın yağmurcunu (Pluvialis dominica) göç sırasında Kuzey Kutup Bölgesi’nden Arjantin ve Avustralya’ya kadar gider.
Yağmurcunlar genellikle yerdeki bir oyuğa yuva yaparlar. Hem erkek, hem de dişi kuluçkaya yatar ve yumurtadan çıktıktan hemen sonra koşuşturmaya başlayabilen, hav tüyleriyle kaplı yavrularına birlikte bakarlar.
Yağmurcunlardan ayrı bir familyada yer almasına karşın, siyah ve beyaz tüylü, uzun bacaklı bir kuşa da bazı benzerliklerine dayanılarak yengeç yağmurcunu (Dromas ardeola) adı verilmiştir. Hint Okyanusu’nun kıyı şeridinde yaşayan bu tür midye gibi yumuşakçaları, yengeç gibi kabukluları iri ve güçlü gagalarıyla kırarak beslenir.
