Ali Bin Ebu Talib
Ali Bin Ebu Talib, Dört halifenin sonuncusu (Mekke 598-Kûfe 661). Hz. Muhammet'in amcasının oğlu ve damadı, müslümanlığı kabul eden ilk dört kişiden biri olan Ali Bin Ebu Talib, Hicret gecesi peygamberin yatağında yatarak Mekkelileri aldattı. Peygamberin hemen bütün savaşlarına katılıp,'Halife, Osman ölünce halife oldu (24 Haziran 656). Ama bazı müslümanların (peygamberin eşi Ayşe, Talha, Zübeyr, vb.), halifeliğini kabul etmeyerek savaşıma girişmeleri üstüne, önce Ayşe'nin kuvvetlerini (4 Aralık 656) yendi; sonra, Suriye valisi Muaviye Bin Ebu Süfyan'ı yenmek üzereyken, soruna hakemlerin çözüm getirmesini kabul etmek zorunda kaldı ve Muaviye'nin zeki hakemi Amribnülas'ın oyununa gelmesiyle, Muaviye halife seçildi. Bu durum gerçekte, hiçbir kesin sonuca yolaçmadıysa da, ordusundan ayrılan bir grubun, hakem olayını kınamak için Medine'ye saldırarak, kenti yağmalamaları üzerine, "Hariciler" adı verilen bu asileri yendi; ama Kûfe'ye çekilmek zorunda kaldık Haricilerden Abdurrahman bin Mulcem tarafından Küfe camisi önünde kılıçla yaralanarak, öldü.
Ali Bin Ebu Talib'in Hayatı
Ali Bin Ebu Talib'in, İslâm büyükleri arasındaki yeri önemlidir; cennet müjdesi alan on kişiden biridir; savaşlardaki kahramanlığından ötürü "Allahın Arslanı" unvanını kazanmıştır Hz. Muhammed'in kızı Fatma ile evlenmiş, Hasân ve Hüseyin adlı iki oğlu olmuştur. Ayrıca, İslâm edebiyatında belagatin ve fıkıhın kurucusu sayılmaktadır.