Bekir Sıtkı Kunt
Bekir Sıtkı Kunt, Türk şairi ve yazarı (Antakya 1908-istanbul 1959). Antakya Lisesi'ni bitirip (1923), bir süre İstanbul Edebiyat Fakültesi'ne devam eden (bir yandan da Vakit gazetesinde çalışıyordu) Bekir Sıtkı Kunt, Hukuk Fakültesi'ne geçip, öğrenimini tamamladıktan (1928) sonra da gazeteciliği sürdürdü. Adliyeye geçip (1930), Düzce ve Aydın'da yargıçlık, Ankara'da Temyiz Mahkemesi başsavcı yardımcılığı yaptı (1934). Hatay Meclisi'nde milletvekilliğine, Hatay anavatana katılınca da Hatay milletvekilliğine seçildi (1939). 1946 seçimlerinde yeniden seçilmeyi başaramayınca yargıçlığa döndü.
İlkyazı ve şiirleri Yeni Adana gazetesinde (1922), ilk öyküsüyse bir Antalya gazetesinde yayınlanan (1925) Bekir Sıtkı Kunt, ilk öykülerinde, Sadri Ertem anlayışına yakın, köylü yaşayışını etkileyen toplumsal koşulları kurcalayan eleştirel gerçekliğe yöneldi. Gözlemle beslenen, toplum için sanat anlayışına bağlı bu gerçekçilik anlayışı sonraki öykülerinde de ağır basmakla birlikte, eleştirinin yerini, çeşitli insan tiplerinin, ayrıntıların işlendiği, yaşananın olduğu gibi yansıtıldığı bir anlayış aldı.
Öyküleri: Memleket, Hikâyeleri (1933), Talkınla Salkım (1937), Herkes Kendi Hayatını Yaşar( 1941), Yataklı Vagon Yolcusu (1948), Ayrı Dünya (1952), Arzu ile Kamber (aynı adlı halk öyküsünün yeniden yazımı, 1940).