Buddha
Buddha, Buddhacılığın kurucusu. İ.Ö. VI. yy'ın ortalarında Nepal'de Camilhasta'da yaşadığı ileri sürülen Buddha (soyadı Gautama'dır) efsaneye göre soylu bir aileden olduğundan özenli bir eğitim gördü.Genç yaşta evlendi ve bir oğlu oldu. 29 yaşındayken, eşini ve oğlunu terkederek, göçebe bir çileci yaşamı sürmeye başladı. Yedi yıl süreyle geleneksel deneylerden geçti; bir usta aradı, ama bulamadı. Bir incir ağacının altında dinlenirken tanrı esinini alıp, o andan sonra Benares'te beş çömezine ders vermeye başladı ve dinleyicilerinin sayısı günden güne arttı. Birçok yolculuktan sonra, İ.Ö. 477'ye doğru 80 yaşında öldü.
Buddha'ya mal edilen söylevler, Sutralar adı altında toplanmıştır. Böyle kişiler konusunda her zaman olduğu gibi, Buddha'yla ilgili binlerce efsane ortaya çıkmıştır ve özgeçmişine ilişkin bilgilere çok fazla güvenmemek gerekir. Aynı biçimde, onu temsil eden heykelce resimlerde, ülke ve ırklara göre değişiktir. Buddha'ya göre yeryüzündeki yaşam acıdan başka şey getirmez. Bu acıların nedeni açlıktır; yani zevk ve hırs çılgınlığı, yaşama isteğinin aşırılığıdır. "Sekiz yollu patika" (inanç, karar, söz, edimler, emeller,(düşünce, içe bakış), insanları, gerçek kaynağı bize dünyanın gerçek yüzünü göstermeyen yanılsama olan acıdan kurtaracaktır.
Yalnızca duyumların, algıların ve düşüncelerin kalıcılığına inanan Buddha, insan kişiliğine inanmamıştır. Öğretisine göre her insan iştahlarına egemen olarak, bilgisizlikten kurtularak, kendini başkalarına yardıma adayarak, düşmanlarını bağışlayıp severek kendi kurtuluşunu sağlayabilir. O zaman daha yeryüzündeyken Nirvana'ya ulaşacaktır. Nirvana'da, birbirini izleyen ruh göçleri (ruh, davranışlarımıza göre çeşitli kalıplara girer) sona erer ve Boddhi (esin) ile (aydınlanan bilge kişi, sonsuz mutluluğa erişir.