CAKARTA
Endonezya’nın başkenti, en büyük kenti ve başlıca limanıdır. Cava Adası’nın kuzeybatısında, Çi Liwung Irmağı’nın ağzında yer alır. Su baskınlarına açık, düz ve alçak bir ovada kurulmuş olan kentin iklimi tropik ve çok nemlidir.
Kent, üç bölümden oluşur: Irmak ağzı boyunca uzanan eski kent, daha yüksekçe olan güneydeki yeni kent ve 10 km doğudaki Tancungperiyuk limanı. Eski kentte demir dökümevleri, tabakhaneler, basımevleri, doğrama, dokuma ve kimya fabrikaları gibi birçok sanayi kuruluşu vardır. Cakarta Endonezya’nın bankacılık ve ticaret merkezidir. Cavalılar, Çinliler ve Araplar kentin aşırı kalabalık mahallelerinde yaşarlar. Hollanda sömürge döneminin yapıları ve modern gökdelenler ile doğu özelliği taşıyan evler kente karmaşık bir mimari özellik verir. Modern alışveriş merkezlerinin hemen yanında renk renk açık hava pazarları görülür.
Yeni kent içinde hükümet binaları, 110 metre yüksekliğiyle kentin en görkemli yapılarından olan Ulusal Anıt, bir öğretmen okulu, Ulusal Üniversite ve iki büyük müze vardır. Geniş çevre yolları kentin bu bölümünde kesişir. Betjaks denilen üç tekerlekli ve motorlu taksiler de içlerinde olmak üzere her türlü araçla tıkanan trafik kenti bunaltır.
Koruyucu bir dalgakıranı olan Tancungperiyuk limanı 12 metre derinliğe gereksinim duyan gemileri barındırabilir. Endonezya adalarının çay, kauçuk, kahve, baharat, kurutulmuş hindistancevizi ve palmiye yağı gibi ürünleri gemilerle başka ülkelere gönderilmeden önce buradaki depolara getirilir. Kentin havaalanı limanla eski kent arasında yer alır.
Tarih
İS 5. yüzyılda Portekizlileri yenerek Cakarta’nın bulunduğu yere yerleşen Banten sultanı buraya, “Görkemli Kale” demek olan Cayakerta adını vermişti. 1619’da HollandalI tüccar Jan Pieterszoon Coen, Cakarta kentinin hemen yanma Batavia adlı kaleyi yaptırdı. Sonraki yıl kenti ele geçirerek yakıp yıkan HollandalIlar aynı yerde, Batavia adını verdikleri bir kent kurdular. 300 yıl boyunca kent bu adı taşıdı ve Doğu Hint Adaları, Çin ve Avustralya ile sömürge ticareti yapan AvrupalIlar’ın uğradığı önemli bir liman oldu. HollandalIlar burayı, büyük alanları ve üç şeritli geniş caddeleri ile güzel bir kent haline getirdiler. Bugün müze olan, sömürge döneminin eski belediye binası gibi tarihi Hollanda yapıları ve kanallar eski kentte Hollanda havasını yaşatır. Endonezya 1949’da bağımsızlığını kazanınca Cakarta yeniden eski adına kavuştu. Hemen hemen tüm Hollandalılar’ın terk ettiği kentin nüfusu 7.829.000’dir (1985).
