Dante Alighieri
(1265-1321), ortaçağın koşukla yazılmış en büyük destanı olan İlahi Komedya'nın yazarıdır. Dante, Shakespeare ve Goethe ile birlikte, Batı Avrupa edebiyatının önde gelen üç büyük yazarından biridir. Dante İtalya’nın Floransa kentinde saygın bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi. Üniversiteye gitmemiş olmasına karşın, kendini yetiştirerek pek çok konuda bilgi sahibi oldu. 30 yaşlarındayken siyasete atıldı. Yedi yıl sonra siyasal karşıtlarının yönetime geçmesi üzerine çok sevdiği Floransa’yı terk etmek zorunda kaldı ve doğduğu kente bir daha dönemedi. Şair yaşamının son yıllarını İtalya’nın doğusundaki Ravenna’da geçirdi ve orada öldü.
Dante’nin daha dokuz yaşındayken âşık olduğu Beatrice adındaki kız yaşamı boyunca ona esin perisi oldu. Beatrice 1290’da ölünce, Dante ona olan aşkını, ölümünden duyduğu acıyı ve cennetteki hayalini, bir anı kitabı özelliği taşıyan La Vita nuova (yaklaşık 1293; “Yeni Hayat”) ile ölümsüzleştirdi.
Dante’nin 1310’da yazmaya başladığı İlahi Kom edya (La divina com m edia; 1310-21) dinsel ve ahlaksal içeriklidir. Bu yapıtta, yaşamda mutluluğa ahlaksal ve düşünsel erdemler yoluyla ulaşılacağı vurgulanmaktadır. İlahi mutluluğa ise inanç, umut, iyilikseverlik gibi erdemlerin benimsenmesiyle varılabilir. Dante bu yapıtında Latin şair Virjil’in öncülüğünde, dünyayı simgeleyen karanlık bir ormandan geçerek yolculuğuna başlar. Cehennemin kapısında “Tüm umutlarınızı geride bırakıp öyle girin”, yazılıdır. Dante, cehennemin derinliklerine doğru yolculuğunu sürdürürken, büyük bir buz kütlesi içinde hareketsiz duran şeytanı görür. Dante ve Virjil korkuyla oradan uzaklaşırlar ve günahkârların arınarak, cennete gitmek için bekleştikleri arafa ulaşırlar. Orada Beatrice’yi bulurlar. Beatrice onlara rehberlik eder ve cennetin dokuz katından geçirerek en sonunda Tanrı’nm bulunduğu yere götürür. Orada, Beatrice’nin D ante’den ayrıldığı bir anda, şair Tanrı’nın gerçek görüntüsüyle karşılaşır; ne var ki, Dante bu görüntüyü sözlerle tanımlamanın olanaksız olduğunu anlatır.
