Şeria Irmağı
Tarihte sık sık adı geçen Şeria Irmağı, Ortadoğu’daki Müslüman, Musevi ve Hıristiyan halkların kültüründe önemli bir rol oynamıştır. Hz. Musa’nın ölümünden sonra İsrailoğullan’nın Yeşu’nun önderliğinde yerleştikleri kutsal Kenan Topraklan’nın sınırını bu ırmak oluşturur. Vaftizci Yahya’nın Hz. İsa’yı bu ırmağın sularında vaftiz ettiğine inanılır. Mısırlılar, Asurlular, Yunanlılar, Romalılar, Haçlılar, Sarazenler, Osmanlılar, Britonlar, Araplar ve Yahudiler tarih boyunca zaman zaman ırmağın geçiş noktalarında konakladılar ve kaleler kurdular. Şeria Irmağı, 20. yüzyılda yeni kurulan iki ülke olan Ürdün ve İsrail arasındaki sınırı çizmektedir.
Şeria Irmağı, başka birçok ırmak gibi bir vadi oluşturmamıştır. Suriye-Lübnan sınırındaki Hermon Dağı’ndan doğan Şeria Irmağı yerkabuğunun çökmesiyle oluşan uzun bir çukur boyunca güneye doğru akar. Kızıldeniz’in ötesine kadar uzanan Doğu Afrika Rift Vadisi’nin bir bölümü olan bu çukurun her iki yanındaki sarp yamaçların arası 15-25 kilometredir. Irmağın duru mavi Taberiye Gölü’ne (Celile Denizi) döküldüğü yerde yatağı deniz düzeyinden çok daha alçaktadır. Taberiye Gölü’nden çıktıktan sonra, Şeria Irmağı çevresinden koparıp sürüklediği killi topraklar yüzünden çamurlu bir görünüme bürünür. Vadi yazın dayanılmaz derecede sıcaktır. Ocak ve şubat aylarındaki yağışlar sırasında da sık sık taşkınlar olur. Irmak son 110 kilometrelik bölümünde çölden geçer. Sonunda deniz düzeyinden 400 metre alçakta Lût Gölü’ne (Ölü Deniz) dökülür. Dünyanın en alçak ırmağı olan Şeria Irmağı 360 km uzunluğundadır. Çok hızlı aktığından ulaşıma elverişli değilse de, 20. yüzyılda Ürdün ve İsrail’ deki toprakların sulanması için en önemli su kaynağı durumuna gelmiştir.
