Gustav Mahler
(1860-1911). Avusturyalı besteci ve orkestra şefi Gustav Mahler Kaliste’de (bugün Çekoslovakya sınırları içinde) dünyaya geldi. Yahudi asıllı yoksul bir ailenin oğluydu. Müzik yeteneği çok erken ortaya çıkan Mahler daha dört yaşındayken evlerinin yakınındaki bir kışladan gelen bando müziğini ve çevredeki tarlalarda çalışan Çek köylülerinin söyledikleri halk türkülerini dinleyip, bunları akordeon ve piyanoyla çalıyordu. 1875'te Viyana Konservatuvarfna girdi. O yıllarda çeşitli piyano ve beste ödülleri kazandı. Konservatuvarı bitirdikten sonra kendisini besteci olarak kabul ettirmeye, bir yandan da ders vererek geçimini sağlamaya çalıştı. Bir süre sonra daha güvenli bir yaşam sağlayan orkestra şefliğine yöneldi. Besteleriniyse ancak yaz tatillerinde yapabiliyordu.
1897’de, 37 yaşındayken Hıristiyan oldu ve Viyana Saray Operası’nın sanat yönetmenliğine atandı. Orkestra şefi olarak genç yaşta büyük bir üne kavuştu, Avrupa’nın çeşitli kentlerinde konserler yönetti. Mahler 1902’de piyanist Alma Maria Schindler’le evlendi. 1907’de Viyana Saray Operası’ndan uzaklaştırıldı. New York Metropolitan Operası’nda müzik yönetmeni olarak çalışmak
üzere ABD’ye gitti. Ama her yaz tatil yapmak ve beste çalışmalarını sürdürmek için Avusturya’ya dönüyordu. 1911’de ABD’den dönerken hastalandı ve aynı yıl Viyana’da kalp yetmezliğinden öldü.
Mahler'in bestelerinde Liszt ile Wagner’in etkileri sezilir. Yapıtlarının tümü de coşku dolu ve romantiktir; doğaya ve halk müziğine olan sevgisini, askeri müziğe karşı duyduğu tutkuyu yansıtır. 11 kardeşinden çoğunu ve üç yaşındaki kızını yitiren Mahler’de ölüm düşüncesi saplantıya dönüşmüştür. Dördüncü Senfoni'deki gibi eğlendirici, neşeli ve sevinçli olan müziği bazen, Altıncı Senfoni'de olduğu gibi gerilimlidir; kederli ve karamsar olan bu müzik, yoğun bir ölüm kaygısını yansıtır.
Mahler 1888’den ölümüne kadar geçen süre içinde 10 senfoni besteledi. Öldüğü sırada yarım kalan Onuncu Senfoni bıraktığı taslaklardan yararlanılarak 1964’te tamamlandı. Senfonileri çeşitlilik ve karşıtlıklar içerir. Bu senfonilerde halk şarkıları, valslar, nefesli çalgıların hep birlikte çalındığı coşkulu parçalar ve marşlar yer alır. Senfonilerinin çoğunun belli adları vardır. Örneğin 2. Senfoni Ölümden Sonra Diriliş adıyla; sekiz solo ses, çift koro ve büyük bir orkestra için bestelediği 8. Senfoni Binler Senfonisi adıyla bilinir. Sanatçının son dönem yapıtlarından Yeryüzü Şarkısı sözlerini Çin şiirlerinin Almanca çevirilerinden alan, altı bölümlük bir şarkı demetidir. Mahler’in tek solo ses ve orkestra için yazdığı 40’ı aşkın şarkısı vardır.
