İbni Tufeyl
İbni Tufeyl, Endülüslü Arap filozofu ve hekimi (Gırnata 1106-Marakeş 1185). Gırnata'da, matematik, edebiyat, felsefe ve tıp öğrenimi gören İbni Tufeyl (asıl adı Ebubekir Muhammet Bin Abdülmelik Bin el-Kaysi'dir), Sultan Ebu Yakup Yusuf'un hekimliğini yaptı. Daha sonra kendini felsefe ve deneysel bilimlere adayıp, gerçek başarılarını felsefe alanında kazandı.
Sühreverdi'nin ortaya attığı işraki felsefenin Endülüs'teki temsilcisi olan İbni Tufeyl'e göre, varlığı kendi kendini gerektiren (Vacibülvücut), yalnızca Tanrı'dır. Tanrı dışındaki her şey yaratılmıştır. İnsan, deney dünyasında derin düşünme aracılığıyla Tanrı'ya doğru yükselebilir. İnsan varlığında tanrısal bir öz vardır. İnsanda doğuştan varolan öğrenici, kavrayıcı yetenekler, ona doğayı inceleme, Tanrı'yla birleşme olanağı verir. Tanrı bütün evrene yayılmış bir "nur"dur; insan, ancak bu "nur"u özünde görerek gerçeğe ulaşabilir.
İbni Tufeyl'in felsefi romanı Hayy Bin Yekzan birçok dile çevrilmiştir.