Isıalan ve ısıveren tepkimeler
Isıalan ve ısıveren tepkimeler, Isı açığa çıkaran (ısıveren tepkime) ve soğuran (ısıalan) tepkimeleri belirten genel terim. Tepkime ürünlerinin toplam enerjisi, tepkiyen maddelerin toplam ısısından azsa, tepkime ısıveren (ya da egzotermik) tepkimedir; bunun tersi geçerliyse, tepkime ısıalan (ya da endotermik) tepkimedir. Söz konusu ısı değişiklikleri, genellikle, ısı doğrudan doğruya ölçülerek belirlenir. Ayrıca, değişiklikler, Hess yasası uygulanarak da hesaplanabilir: Tepkime aşamalarının ısıları toplanır.
Bir kimyasal tepkimeden sonra maddelerin ısı içeriğinde oluşan değişikliğe "tepkime ısısı"denir; bu nicelik çoğunlukla (Delta)H simgesiyle gösterilir. Kurala göre, (Delta)H nin eksi olması, tepkimenin ısıveren tepkime olduğunu, (Delta)H'nin artı olması, ısıalan tepkime olduğunu gösterir. Sistemin son durumu, başlangıç sıcaklığı olan 25 °C'a getirildiği zaman (Delta)H simgesi ölçülür. Basınç 1 atmosfer (760 mm Hg) olarak kabul edilir ve maddenin normal durumunda olduğu varsayılır.
Yakıtların yanması, derişik sülfürik asitin suda dağılması ve hidrojen ile oksijenin birleşerek su oluşturması, ısıveren tepkime örnekleridir. Azot ile oksijenin birleşerek azot oksit oluşturması, amonyum klorürün ya da tuzun suda erimesi ve sıvı bromun gaz haline dönüşmesiyse ısıalan tepkime örnekleridir.