Işınımölçer
Işınımölçer, Güneş'ten ya da yapay bir ışık kaynağından gelen elek-romagnetik ışınımların kimyasal değişiklik oluşturma yeteneğini ölçmekte kullanılan araç. Söz konusu ışınımlar, morötesi ile kızılaltı arasında yer alırlar. Işınımölçerler (aktinometre de denir), en çok, fotoğrafçılıkta ışık şiddetini ölçmek için kullanıldıklarından,ışıkölçer ya da pozometre diye de adlandırılırlar.
İlk ışınımölçer, 1840'ta Fransız optikçi Jean Baptiste François Soleil tarafından yapılmış, Ferdinand Hurter ve V.C. Driffield, duyarlı emülsiyonlar üstündeki çalışmalarında, gaz termometresi biçiminde bir ışınımölçer kullanmışlardır (bu araç, alınan ışık miktarını, ürettiği ısı cinsinden gösteriyordu).
Işınımölçerin modern biçimi, fotoelektrik pozometresidir. İlk olarak Weston'un yaptığı fotoelektrik pozometresinde, ışınımın akı yoğunluğuyla orantılı bir elektrik akımı üreten selenyum engel tabakalı fotoelektrik hücre kullanılmıştır. Günümüzün fotoelektrik pozometrelerinde, genellikle, kadmiyum sülfürlü ışıliletken hücre kullanılmaktadır; bu hücre, direnci değiştirdiği için, minyatür bir pilin ürettiği akımda, ışık şiddeti değişiklikleriyle orantılı bir değişikliğe neden olur.