İzcilik
İzci örgütleri, gençlere iyi bir yurttaş olma, yaratıcı ve çok yönlü bir kişilik geliştirme ve beceri kazanma yollarını öğreten dünya çapında gençlik örgütleridir.
Keyifli bir uğraş olan izcilik etkinlikleri yoluyla, gençler çeşitli sosyal hizmet alanlarında topluma yardımcı olur, parkların ve suyollarının temizlenmesi gibi işlerde görev alarak çevreyi ve doğayı koruma çalışmalarına katılırlar.
Her isteyen izci olabilir. Hiçbir din ya da ırk engeli yoktur. İzciler, ülkeden ülkeye ve yaş gruplarına göre değişen üniformalar giyerler. 150’den fazla ülkede erkek ve kız izci örgütleri vardır. Bugün dünyada 16 milyon erkek ve 8,5 milyon kız izci bulunmaktadır. İsveç, İsrail ve Hollanda gibi bazı ülkelerde her düzeydeki izci oymakları karmadır, yani kız ve erkekler bir arada çalışırlar.
İsviçre’nin Cenevre kentindeki World Scout Bureau (Dünya İzci Bürosu), dünyanın çeşitli yerlerindeki izci kuruluşları arasında eşgüdüm sağlanmasına yardımcı olur. 1910’dan beri, her dört yılda bir tüm üye uluslardan izcileri bir araya getiren bir Uluslararası İzci Şenliği düzenlenir. Bazı ülkelerin ulusal şenlikleri de vardır. 1928’de kurulan World Association of Girl Guides and Girl Scouts (Dünya Kız İzciler Birliği), değişik ülkelerde yaşayan kızların birbirlerini tanımalarına yardımcı olur. Bu birliğin Meksika, İsviçre, İngiltere ve Hindistan’da merkezleri vardır. Birçok ülkede aynı temel ilkeleri benimsemekle birlikte, erkek ve kız izci örgütleri birbirinden ayrı ve bağımsızdır.
İzciliğin Gelişimi
İngiltere’de ilk izci örgütünü Sir Robert Baden-Powell adlı bir İngiliz generali 1908’de kurdu. Baden-Powell’ın amacı, gençlere özgü serüven eğilimini belli bir disiplin içinde, barışçı amaçlarla olumlu yönde geliştirerek, bütün dünya gençlerini bir araya getirmekti. Scouting fo r Boys (1908; “Erkekler İçin İzcilik”) adlı kitabında, izci davranış kurallarını belirledi. Bu kurallar, gençlerin, vücutlarını sağlıklı bir biçimde geliştirmesini, başkalarına anlayış göstermelerini ve topluma yararlı olmalarının yollarını öğretmeyi amaçlıyordu. Kitapta ayrıca serüven öykülerine, yapılabilecek ve uygulanabilecek şeylere ilişkin çeşitli önerilere de yer verilmişti. 1909’da Londra’da büyük bir izci toplantısı düzenlendi ve ilk kez çeşitli ülkelerden 10 bin erkek izci bir araya geldi. Baden-Powell, 1910’da da kız izci örgütünü kurdu.
Daha sonra izci hareketi uluslararası bir nitelik kazandı; öbür ülkelerde de yaygınlaştı. İzci örgütleri genellikle 15 yaşına kadar olan kız ve erkekleri kapsar.
Bazı bölgesel farklılıklar görülmesine karşın izcilik programları tüm dünyada aynıdır. Kız ve erkek izciler, her iki dünya savaşında da sorumluluk gerektiren işlerde çalıştılar. Mayın tarama çalışmalarına katıldılar ve yaralı askerlere yardım ettiler. Onların topluma yönelik olumlu davranışları izcilik örgütünün saygınlık kazanmasında etkili oldu.
Türkiye'de İzcilik
Baden-Powell’in kurduğu izcilik örgütü II. Meşrutiyet döneminde bazı dergiler aracılığıyla Osmanlı toplumuna tanıtıldıktan sonra 1912’de bazı okullarda “Keşşaf Ocakları” adı verilen örgütler kuruldu. 1913’ten sonra izcilerin “başbuğu” seçilen Enver Paşa’nm, spor kulüplerini bu kuruluşa yardımcı olmaya çağıran bildirisinden sonra, hareket hız kazandı ve 1915’te,ilk izci kampı kuruldu. Ne var ki, I. Dünya Savaşı sırasında tüm bu etkinlikler sona erdi. Cumhuriyetin kurulmasından sonra izcilik yeniden canlandı ve 1920’de İstanbul’da birçok izci oymağı kuruldu. 1926’da izciliğin devlet denetimine alınmasına ilişkin bir yasa çıkarıldı. 1933’te izcilik etkinlikleri Milli Eğitim Bakanlığı İzcilik Müdürlüğü’nün sorumluluğuna bırakıldı. 1950’de Dünya İzcilik Örgütü’ne üye kabul edilen Türkiye izcileri 1955’te Türkiye İzcileri Birliği adı altında örgütlendi. 1970’ten sonra Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın sorumluluğuna bırakılan bu kuruluş 1980 askeri müdahalesinden sonra öbür birçok dernekle birlikte kapatıldı. 1983’te ise izcilik etkinliklerinin yürütülmesi Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bırakıldı.
İzci Eğitimi
Her izci, önce izcilik ilkelerine bağlı kalacağına ilişkin bir ant içer. Eğitimde kişisel yoldan, gözlem ve deney yaparak öğrenmeye önem verilir. Eğitimin başka bir önemli öğesi de izcilerin küçük bir grubun üyesi olmalarıdır. “Oba sistemi” adı verilen bu düzende 6-8 izciden oluşan gruplar vardır. Ast-üst ilişkilerinin olduğu obalarda üyeler, aralarından seçtikleri oba başının ve onun yardımcısının buyruklarına uymak zorundadır. Obaların birleşmesiyle oluşan oymaklar 16-32 kişilik gruplardır.
Açık havada yapılan izcilik etkinlikleri arasında kişiyi geliştirici oyun ve eğlenceler önemli bir yer tutar.
İlkyardım, ateş yakma, düğüm atma gibi çeşitli etkinliklerde bulunan izciler başarıları oranında ödüllendirilirler.
Her izci oymağının bir keşif kolu vardır. Gruptaki yaşça en büyük çocuk önder olur; önderin de yardımcıları vardır. Kamp kurma önemli bir izcilik etkinliğidir. Ayrıca uzun yürüyüşler yapma, açık havada yemek pişirme, çevrenin korunması gibi etkinlikler de yürütülür.
Tüm dünyadaki erkek ve kız izci birlikleri kendi ülkelerinin hükümetlerinden aldıkları mali yardımın yanı sıra üyelerinden ufak bir üyelik ödentisi de alır.
