Kerevit
Kerevitler denizde yaşayan akrabalarından ıstakozlara çok benzeyen kabuklu tatlı su hayvanlarıdır. Aralarındaki benzerlik nedeniyle kerevitlere tatlı su ıstakozları da denir.
Kerevitler genellikle kahverengimsi yeşil renktedir. Akarsular ve göllerde yaşayan bu hayvanların uzunluğu çoğunlukla 7-10 cm dolayındadır. Ama Tasmanya kereviti (Astacopsis gouldi) 40 cm uzunluğa ve 3,5 kg ağırlığa ulaşabilir.
Kerevitler salyangoz, solucan, böcek larvası, küçük balık ve ölü hayvanların yanı sıra su bitkilerini de yer. Geceleri dolaşmaya çıkar, gündüzleri genellikle sığ yerlerde kazdıkları oyuklarda ya da büyük taşların altında barınırlar. Dişiler yumurtladıkları 100-200 yumurtayı karın bölümünün altında taşır. Yumurtadan çıkan yavrular birkaç hafta buradan ayrılmadan yaşamlarını sürdürür. Yavrular erişkinlere çok benzer ve sert dış iskeletlerini ya da kabuklarını atıp bir yenisini geliştirerek büyürler.
Kerevitlerin birçok türü ticari olarak avlanan değerli birer su ürünüdür. Kerevitler, ağlarla ve ıstakoz sepetleriyle avlanabilir. Birçok ülkede kerevitlerin döllenmesinden, yumurtlamasına, yavru evresinden, erişkin dönemine kadar geçen tüm yaşam süreci sürekli denetlenen, özel olarak hazırlanmış “kerevit çiftliklerinde geçmektedir. Böylece doğanın dengesi bozulmadan, düzenli ve yüksek verim sağlanır.
Bayağı kerevit (Astacus leptodactylus) Türkiye’nin başka ülkelere su ürünleri satışında önemli bir yer tutar. Uzunluğu ortalama 10-12 cm, en çok 20 cm olan bu tür, Avrupa’nın birçok ülkesinde olduğu gibi Türkiye’de de bir tür asalak mantarın yol açtığı kerevit vebası denen hastalık nedeniyle önemli ölçüde azalmıştır.
