Korku
Korku, Gerçek ya da düşsel bir tehlike karşısında ortaya çıkan, hoş olmayan, çoğunlukla şiddetli duygularla ve bir kaçıp gizlenme isteğiyle ayırt edilen heyecan. Bunaltıyla ilgili olduğu genellikle kabul edilmekle birlikte, bu ilişkinin nasıl olduğu konusunda görüş birliği bulunmayan korku, gerçek bir tehlikeyle oranlanamayacak bir çapta ortaya çıktığında "fobi" diye adlandırılır. Korkuya, kan akışı ile enerjiyi, kavga ya da kaçış için gerekli işlevlere uygun biçimde değiştiren sempatik sinir sisteminin etkinliği eşlik eder. Hayvanlarda beynin bazı alanlarının elektrikle uyarılması, kaçma tepkisine neden olur.
Korkunun insanda en çok görülen belirtileri, kalp çarpıntısı, nabız hızlanması, kas gerilmesi, huzursuzluk, boğaz kuruması, soğuk terleme ve midede "kelebeklerin uçuşması" duygusudur. Bu belirtilerden nabız ve kalp atışları değişiklikleri gibi bazıları, başka heyecanlar yaşandığı zaman da ortaya çıkar. Öbürleriyse, bütünüyle korkuya özgü olmasalar da, daha niteleyicidirler. Kas gerginliğinde, derinin duyarlılığında ve solunum hızında artış gibi özellikler, epinefrin hormonuyla ilgilidir; buna karşılık, bütünüyle öfkeye özgü belirtiler, norepinefrinin ek etkisine bağlıdır. Korku durumunda tavşanlarda daha çok epinefrin, aslanlardaysa daha çok norepinefrin salgılandığı gözlenmiştir.
Korku nedenlerinin çoğu öğrenilen şeyler olmakla birlikte, bazı şeylerden ilk görüldükleri anda korkulur. Şempanzeler, yılan ve kafatasını ilk gördüklerinde korkarlar. Bebekler ve şempanze yavruları da, büyümelerinin bazı evrelerinde, yabancılar karşısında aynı içten gelen korkuyu gösterirler.