Kurt
Kurtlar, evcil köpeğin ataları arasında sayılan etçil memelilerdir. Bazı köpek soyları kurda çok benzer. Ama kuyruk ucunun yukarı doğru kıvrılmaması ve havlamak yerine uluması bir kurdun benzer görünüşteki köpek soylarından ayırt edilmesini sağlar.
Boz kurt ya da bayağı kurt (Canis lupus) en iyi bilinen kurt türüdür. Eskiden bütün Kuzey Amerika ve Avrasya’da yaşayan bu türün günümüzdeki coğrafi dağılımı oldukça daralmış, kuzey kesimleri dışında Kuzey Amerika’da ve büyük ölçüde Avrupa’da ortadan kalkmıştır.
Sayıları 20’yi bulan, bazen aşan sürüler ya da aile grupları halinde yaşayan boz kurtlar zeki ve çevik hayvanlardır. Dişiler baharda, bir batında 3-14 yavru doğurur. Barındıkları inler kayalar arasında, devrilmiş ağaç gövdeleri içinde ya da yerdeki oyuklarda bulunabilir. Çeşitli küçük hayvanları ve kuşları yemekle birlikte başlıca besinleri domuz ve geyik gibi iri hayvanlardır. Burunları çok iyi koku alır. Genellikle yavru, yaşlı ve hasta hayvanları avlayarak doğal dengeye yardımcı olur, iri otçul hayvanların aşırı çoğalmasını engellerler. Ama evcil hayvanlara da saldırdıklarından, insanlar tarafından uzun yıllardan beri öldürülmüş, birçok bölgede yok olmuşlardır.
Kurtların insanlara her fırsatta saldıracak kadar yırtıcı olduğunu anlatan birçok öykü ve söylenti vardır. Ama bunlar büyük ölçüde abartılmıştır. Kurtlar insanlar için genellikle tehlikeli hayvanlar değildir; yalnız zorda kaldıklarında ve çok açken insanlara saldırırlar. Araştırmalar kurtların son derece ilginç toplumsal davranışları olduğunu göstermiştir. Bunlar arasında değişik sesler çıkarmak, yüzlerinin anlamını değiştirmek, çeşitli biçimlerde durmak ve yaşadıkları bölgenin sınırlarını belirlemek için koku izleri bırakmak sayılabilir. Boz kurttan daha küçük yapılı olan kır kurdunun (Canis latrans) kulakları daha iri, burnu daha sivridir. Kuzey Amerika’da yaşayan bu türün omuz yüksekliği 60 cm, ağırlığı 23 kilogramdır. Geceleri duyulan kesik kesik, havlamayı andıran bağırışı ve uzun hüzün verici ulumasıyla dikkat çeker. Yalnız ya da sürü halinde, bazen saatte 64 kilometreye ulaşabilen bir hızla koşarak avlanır. Başlıca avları kemiriciler ve tavşanlardır. Ayrıca leşleri ve çeşitli bitkileri de yerler. Boz kurtta olduğu gibi erkek ve dişi arasında kurulan bağın bazen yaşam boyu sürdüğü sanılmaktadır. Kır kurdu ile köpek çiftleşebilmekte ve bu iki hayvandan melez yavrular doğmaktadır.
ABD’nin Louisiana ve Texas eyaletlerinde yaşayan kızıl kurt (Canis ruf us) kır kurdundan daha iri, boz kurttan daha küçük yapılıdır. Bu tür, kır kurduyla melez oluşturabilmektedir.
Kurt adıyla bilinen, ama Canis cinsinden olmayan iki tür vardır. Bunlardan Brezilya, Paraguay ve Arjantin gibi Güney Amerika ülkelerinde yaşayan yelelikurt (Chrysocyon brachyurus) köpekgillerin (Canidae) bir üyesidir. Yelelikurdun başı tilkiye benzer. Uzun bacakları ve ensesi siyah, postunun öbür bölümleri kızıl kahverengidir. Yalnız yaşayan bu hayvan genellikle küçük hayvanlan ve meyveleri yiyerek beslenir. Çok ayrı bir grupta yer alan tasmanyakurdu ise kanguruya, akraba bir keseli memelidir.
