Latin Çiçeği
Pek çok ülkede park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen latin çiçeği (Tropaeolum majus) dünyaya Peru'dan yayılmıştır. Yabani olarak yetişenlerin yalnızca turuncu çiçekler açmasına karşı sarı, turuncu ve kırmızı tonlarıyla dikkati çeken pek çok süs çeşidi geliştirilmiştir.
Latin çiçeği biryıllık tırmanıcı bir bitkidir; yani büyüme ve gelişme sürecini aynı yıl içinde tamamlayarak ölür. Bu yüzden de her yıl yeniden dikilmesi gerekir. Işınsal bir damarlanma gösteren yuvarlak yaprakları vardır. Huni biçimli çiçeklerinin beş taçyaprağından biri uzayarak mahmuz biçimini almıştır ve içinde “balözü” denen tatlı bir sıvı bulunur. Çiçeğe balözü almaya gelen böcekler bu mahmuzun ağzında bulunan çiçektozlarını başka çiçeklere taşıyarak tozlaşmayı sağlar. Ama, mahmuzun girişinde tozlaşmayı sağlayamayacak küçük böceklerin girmesini engelleyen* sert tüylerden oluşmuş ufak bir çit vardır. Tozlaşma sonucu çiçekler döllenerek her birinde bir tohum bulunan üç bölmeli meyveler verir.
Latin çiçeklerinin tereyi andıran baharlı yaprakları bazı yörelerde salata olarak yenir, körpe meyvelerinden de turşu yapılır.