Niccolò Machiavelli
(1469-1527). İtalyan devlet adamı ve yazar Niccolò Machiavelli’nin bütün ününe karşılık, çocukluk ve gençlik yıllarına ilişkin çok az şey biliniyor. Annesi ve tanınmış bir avukat olan babası Floransa kent devletinin yurttaşlarıydılar. Machiavelli de 18 yıl boyunca Floransa’da önemli devlet görevlerini başarıyla yürütmüştü. Ne var ki, 1512’de Medici ailesi Floransa’da yeniden yönetimi ele geçirdiğinde yalnızca görevden uzaklaştırılmakla kalmadı hapse atılıp işkence gördü. Serbest bırakıldıktan sonra kent dışındaki villasına çekilerek bütün zamanını yazmakla geçiren Machiavelli’nin en ünlü yapıtı Hükümdar'dır (II Principe; 1513).
Hükümdarların iktidarı nasıl ele geçirdiklerini ve ülkelerini nasıl yönettiklerini inceleyen bu kitap, devlet yönetmeyi yepyeni bir bakış açısıyla ele alır. Öbür ortaçağ yazarları devletin nasıl yönetilmesi gerektiğini inceledikleri halde, Machiavelli bildiği örneklerden yola çıkarak devletlerin nasıl yönetildiğini yazdı. Çünkü, ilkeler ile uygulamalar arasında çoğu kez büyük uçurumlar olduğunu görmüştü. Kitabında bir hükümdarın başarısının neye bağlı olduğunu incelerken, ileride genç Mediciler’den birinin görüşlerinden yararlanacağını ve ders alacağını umuyordu. O zamanlar İtalya'da, sık sık birbirleriyle savaşan ve yabancı saldırılar karşısında bile güç birliğine yanaşmayan birçok bağımsız devlet vardı. Machiavelli, ancak güçlü ve yılmak bilmeyen bir yöneticinin İtalya’yı birleştirebileceğine ve yok olmaktan kurtarabileceğine inanıyordu.
İlk bakışta soğuk, alaycı ve kuşkucu bir insan izlenimi bırakan Machiavelli’nin aslında coşkulu ve cömert bir kişiliği vardı. Özde dindar olmakla birlikte, insanları azla yetinir, sıradan ve yoksul olmaya özendiren kiliseden nefret ediyordu. Onun gözünde en önemli şey, hangi yoldan olursa olsun, başarı kazanmaktı. Bu yüzden de hükümdarların bu “kötü” dünyada hile ve aldatmacaya başvurmaktan başka çareleri olmadığını savundu. Hileyle ve zor kullanarak başarıya ulaşmayı tanımlayan “Makyavelizm” terimi onun bu düşüncelerinden doğmuştur.
