Tatarlar
Tatarlar, 12. ve 13. yüzyıllarda, kendileri gibi başka göçebe topluluklarla birlikte, anayurtları olan Orta Asya’dan batıya göç ederek Avrupa’nın içlerine kadar yayıldılar. Birçok bölgeyi yalnızca istila etmekle kalmayıp Finlandiya, Polonya ve Avusturya’ya kadar uzanarak buralara yerleştiler. Bu bölgelerden başka günümüzde Romanya’da, Bulgaristan’ da, Türkiye’de, Rusya'da ise Kırım’da, Urallar’ın batısında ve Volga Irmağı boylannda Tatar asıllı topluluklar yaşamaktadır. Çok eski zamanlardan beri Asya bozkırlannda ve çöllerinde yaşayan kabilelerle Moğol ve Türk göçebe halklan Tatar olarak anılır. 13.-15. yüzyıllarda Moğol İmparatorluğu içindeki Kınm, Sibirya ve Kazan halkları da Tatar olarak adlandınlmıştır.
İskelet kalıntılan üzerinde yapılan çalışmalardan, ilk Tatarlar’ın gerçek Moğol olmadığı, Moğol-Kafkas kanşımı bir beyaz ırk olduğu anlaşılmıştır. Bir Türk dili konuşan bu ilk topluluklar gittikleri yerlere yalnızca dillerini değil, İslam dinini de götürdüler. Moğol İmparatorluğu’na bağlı ünlü Altınordu Devleti’nin bir kolunu Tatarlar oluşturuyordu. Bu devlet 13. yüzyıldan başlayarak uzak bölgelere seferler düzenledi, birçok yeri fethetti. Asya’nın batısında yaklaşık 250 yıl boyunca egemenliğini sürdüren Altınordu Devleti Avrupa için sürekli bir tehlike oluşturdu.
13. yüzyılda Litvanya Tatarlar’ı sınırlan içine kabul eden ilk Avrupa ülkesi oldu. Hükümet, ordudaki hizmetlerine karşılık Tatarlar’a belirli ayncalıklar tanıdı ve toprak verdi. Polonya’da kahramanlıklarıyla ünlü askerlerin çoğu Tatar’dı. Müslüman olan Tatarlar, genellikle yaşadıkları ülkenin dilini benimsemekle birlikte dinlerini korudular. En büyük Tatar topluluğu, 5 milyon dolayındaki nüfusuyla Rusya’da yaşar ve bir Türk dili konuşur.
