Yıldızpatı
Papatyalarla yakın akraba olan yıldızpatlarının doğada kendiliğinden yetişen 650’yi aşkın türü vardır. Kuzey ve Güney Amerika, Avrupa ve Asya’nın çeşitli kesimlerine dağılmış olan bu türlerden bazısına Türkiye’de yabanıl olarak rastlanır. Adını yıldızsı çiçeklerinden alan yıldızpatının Yunanca’dan gelen bilimsel cins adı (Aster) da “yıldız” anlamındadır.
Yıldızpatlarının bazı türleri park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir. Pek çok kültür çeşidi geliştirilmiş olan bu bitkilerin çiçekleri tıpkı papatyalar gibi, ortada yer alan sarı, yassı bir göbek ile bunu çevreleyen parlak renkli, püskülsü uzantılardan oluşur. Çapları türe ve çeşide bağlı olarak 1,5 cm ile 5 cm arasında değişen çiçeklerin renkleri beyaz, kırmızı, pembe, mor ve mavi tonlarındadır.
Yıldızpatı türlerinin büyük bölümü çokyıllıktır; yani bir kez dikildikten sonra uzun bir süre her yıl yeniden yeşerip çiçek verir. Çiçek açma mevsimi yaz sonundan sonbahar ortasına kadardır. Bu süre ılıman yörelerde kış başlangıcına kadar uzar. Yıldızpatları hem pek çok bitkiden sonra çiçeklendiği, hem de hastalıklara ve böceklere karşı daha dayanıklı olduğu için çok sevilen bahçe çiçekleridir. Mor yıldızpatı (Aster novae-angliae) ve mavi yıldızpatı (Aster laevis) en tanınmış türleridir.
Yıldızpatlarının tüm çeşitleri besince zengin, gevşek ve güneşli toprakları sever, bununla birlikte aşırı sıcağa pek dayanıklı değildir.
