Yırtıcı Kuşlar
Kartal, atmaca, şahin, çaylak, doğan, akbaba ve ayrı bir takım oluşturan baykuşlara topluca yırtıcı kuşlar denir. Karanlık basınca avlanmaya çıkan baykuşlar gece yırtıcı kuşları, öbürleri gündüz yırtıcı kuşlarıdır. Yırtıcı kuşların çoğu avlanarak beslenir. Akbabalar ise avlarının peşine düşmek yerine leşlere üşüşmeyi yeğler.
Yırtıcı kuşların gagası kanca biçimini almış, keskin tırnaklarla donanmış ayaklan birer pençeye dönüşmüştür. Genellikle leşle beslenen akbabaların pençeleri güçsüzdür. Pençelerinde üçü öne, biri geriye yönelmiş dört parmak bulunur. Yalnız balık kartalının (Pandion haliaetus) bir parmağı, öne ve arkaya ikişer parmak yönelecek biçimde dönebilir.
Gündüz yırtıcı kuşlarına alıcı kuşlar da denir. Sert uçma tüyleri kanatlarına ayrı bir güç katar. Bacakları bazen pençelerine kadar tüylerle kaplıdır. Yuvaları ulaşılması zor sarp kayalıklarda bulunur. Yavrular uzun bir süre erişkinlerin bakımına muhtaçtır.
Yırtıcı kuşların en ağın 12 kilogramla And kondorudur (Vultur gryphus). Harpya kartalı (Harpia harpyja) da iri ve güçlü yırtıcı kuşlardandır. Borneo cüce doğanı (Microhierax latifrons) ise en küçük yırtıcı kuşlar arasında sayılır.
