Abluka
ABLUKA, bir düşman ülkenin kıyılarına gemilerin yanaşmasını engelleyerek, o ülkeye gerekli besin maddelerinin ve her çeşit yardımın kesilmesini amaçlayan eski bir savaş yöntemidir. Bir ablukanın başarılı olabilmesi için, abluka uygulayan ülkenin düşmanından daha güçlü bir donanmaya sahip olması gerekir.
Uluslararası yasalara göre, abluka koyan ülke bu kararını bütün ülkelere duyurmak zorundadır. Öbür uluslar da, savaşa girmemiş olsalar bile yasal bir ablukayı kabul etmek ve bu karara uymakla yükümlüdürler. Özel izni olmadan ablukayı yarmaya çalışan gemiler abluka kırıcı olarak kabul edilir; yakalanan gemiye ve yüküne el konur. Bir ülke, yeterli güç ve kaynaklara sahip olmadığı için ablukayı uygulayamaz, yalnızca duyurmakla yetinirse o abluka yasal sayılmaz. Tarafsız devletlerin uymak zorunda olmadıkları bu ablukaya “kâğıt üstünde abluka” denir.
I. Dünya Savaşı’nda İngiltere, Almanya’ya besin ve savaş malzemelerinin girişini engellemek için Almanya kıyılarına abluka koymuştu. Ama savaşa katılmayan ülkeler malzemeleri Almanya’nın tarafsız komşularına, özellikle Danimarka ve Hollanda’ya gönderdiler.
Bu ülkeler de malzemeleri demiryoluyla Almanya’ya aktardı. Böylece abluka tam anlamıyla başarıya ulaşamadı. Bunun üzerine İngiltere, yükün gerçekten Danimarka ya da Hollanda’ya gönderilip gönderilmediğini anlamak için tarafsız gemileri arayacağını açıkladı. Buna karşılık Almanya da Britanya adalarını ablukaya almak için denizaltı kullanmaya başladı.
Günümüzde abluka uygulamak ya da ablukayı yarmak için hem denizaltılar, hem uçaklar kullanılmaktadır. 1948’de SSCB Batı Berlin’e abluka koyunca, ABD ve İngiltere yaklaşık bir yıl boyunca kenti dışardan hava-yoluyla beslediler. Üretilen sanayi ürünlerini de gene havayoluyla kent dışına taşıdılar.
1962’de ABD, SSCB’den füze almasını engellemek için Küba’yı ablukaya aldı. Hava saldırısı tehdidiyle desteklenen abluka başarılı oldu ve Küba’daki füze üsleri söküldü.