Anglosaksonlar
Anglosaksonlar, İ.S. V. yy. ile 1066 arasında İngiltere'ye egemen olan Germen halklarını topluca belirten terim. Roma İmparatorluğu'nun hızla zayıfladığı dönemde, Germen halklarının düzenledikleri akınlar içinde yer alan Angıllar, Saksonlar ve Jutlar, günümüzdeki Danimarka'yı oluşturan bölge ve çevresinden gelerek, V. yy'da Britanya'yı istila ettiler. İ.S. 600'e doğru Britanya'da sağlam biçimde yerleşip, romalılaşmış Kelt asıllı Britonları batıya Galler bölgesine ve Cornwall'ın iç kesimlerine püskürttüler. VII. yy'ın sonunda bu uzun boylu, sarışın, mavi gözlü pagan topluluklar, Canterburyli Aziz Augustine'in ve kıtadan gelen başka misyonerlerin etkisiyle hıristiyan dinini benimsediler. Başlangıçta Saksonlar denilen Germen istilacılar, daha sonra Angıllar adıyla anılmaya başladılar; 601'de Papa, Kentli aethelbert'e (ya da Ethelbert), "rex Anglorum" ("Angılların kralı") unvanını verdi. Bu arada istilacıların Angıllar,SaksonIar ya da Jutlar (ve belki bazı Frizliler) tarafından konuşulan Batı Germen dili, anlaşıldığına göre, hep İngilizce diye adlandırıldı. İ.S. 890'a doğru Engla lande (Angıların ülkesi anlamında) adı ilk olarak kullanıldı. Norman istilasından (1066) önce kullanılan Anglosakson kavramı, XVI. yy'da yeniden ortaya çıktı.
Anglosakson toplumu, başlangıçta, aileler ve klanlar(ya da kabileler) halinde örgütlenmişti; savaşçılara ve comitatus denilen bir karşılıklı bağımlılık sistemine dayanıyordu : Kral (ealdormann ya da eorl),thegnlerinden ya da thanelerinden (daha sonraki dönemlerdeki şövalyelerin benzerleri), savaş sırasında hizmet ve sadakat, onlarda kralın kendilerini kollamasını ve ödüllendirmesini bekliyorlardı. VIII. yy'dan XI. yy'a kadar zengin bir Anglosakson kültürü gelişti ve kabile sistemi zaman içinde Mercia, Northumbria ve Wessex gibi büyük krallıkların kurulmasına yol açtı. Sonunda (959'da), bütün İngiltere, Wessex krallarının yönetimi altında birleşti.
Wessex krallarının egemenliği, 1016'da Danimarka Kralı Canute'nin istilasıyla! sarsıldı. İngiltere'ye yönelen Danimarka ya da Viking saldırıları yüzyıllarca sürdüyse de, Anglosakson kralları (Aziz Edward III ve Harold II) kısa aralarla bağımsızlıklarını yeniden elde ettiler. Ama Normanların William I komutasında bütün adayı ele geçirmeleriyle (1042-1066), İngiliz tarihinin "Anglosaksonlar dönemi" diye adlandırılan dönemi sona erdi.
