Germenler
Germenler, Güney İskandinavya kökenli Hint Avrupa halkı. İ.S. Il.yy'dan önceki tarihleriyle ilgili hemen hiçbir bilgi bulunmayan Germenler ("Germen" adı komşuları tarafından takılmıştır), Keltleri batıya püskürterek, Ren ve Vistül ile Tuna, Kuzey denizi ve Baltık denizi arasında kalan topraklara yerleştiler. Dinleri ve töreleri dışında aralarında birlik olmayan bu halkların en güçlüleri Gotlardı. Gotlar, İ.S. III. yy'da "Ostrogotlar" ve "Vizigotlar" adlarıyla ikiye ayrıldılar.
Romalılar, Germenleri de Galyalılar gibi kolayca egemenlik altına alabileceklerini sanmışlardı. Ama, direndiklerini görünce, önce aşağı Ren kıyılarında, Augustus'tan sonra da yukarı Tuna kıyılarında tahkimli savunma hatları oluşturmakla yetindiler. Artık Roma Germanyası sınırları içine, Ren havzasının iki eyalete bölünmüş toprakları giriyordu: Yukarı Germanya (Mainz, Baden-Baden, Strasbourg); Aşağı Germanya (Hollanda, Köln, güneyindeki Rheinland).
İ.S. ilk iki yüzyıl boyunca Germenler, sürekli yeni topraklar peşinde koşmaktan hoşlanmalarına karşın, göçebeliği (avcılık, hayvancılık) bırakarak tarıma yöneldiler. Tacitus'a göre, en sevdikleri uğraş savaşmaktı. Barış zamanında avcılık ve tarımla uğraşırlardı. Bir ailedeki bireylerin yaşama hakkı, aile reisinin isteğine bağlıydı; ancak, reisin bu yönde alacağı kararı, kabile kurulunun da onaylaması gerekiyordu.
Cermen toplumu dört sınıfa bölünmüştü: En alt tabakayı, daha çok tarım alanında çalışan, ama çalışmalarının ürününü alma hakkından yoksun köleler o çürüyordu; onların üstünde egemenlik altına alırmış halklardan ya da eski kölelerden oluşan azatlılar sınıf (çiftçilik yaparlar, ama kamu haklarından hiçbir biçimde yararlanamazlardı) yeralıyordu. Sonraki sınıf, yani özgürler sınıfı, küçük mal sahipleri ve savaşçılardan oluşuyordu. En üstte, tanrı soyundan geldiklerini ileri süren büyük toprak sahibi soylular sınıf yeralıyordu. Özgür insanlar ve soylulardan oluşan kabile meclisi, toplulukla ilgili yasa ve kararları onaylıyor ya da geri çeviriliyordu.
Germenlerin dini oldukça ilkeldi. Öldükten sonra yeniden yaşanacağına inanırlar, doğal güç ve olguları canlandıran tanrılara taparlardı. Korkunç ve güçlü fırtınalar tanrısı Wotan'a, bazen insan bile kurban ederlerdi. Ayrıca perilere, devler ve canavarlara da inanırlardı.
Germenler toplumunda, Breton ya da Galyalı adamları (drüvidler) arasında olduğu gibi güçlü örgütlenmiş bir rahipler sınıfı yoktu. Bununla birlikte dinsel törenleri yöneten, yargıçlık yapan, gençleri eğiten ve sözgelimi beyaz atların kişnemeleri gibi bazı işaretleri yorumlayan rahip ve rahibeler vardı.
Hunların saldırısına uğrayan Germenler, Büyük Britanya'yı ve Roma İmparatorluğu'nu istila ettiler ve imparatorluğun yıkılmasına yol açtılar. Ardından kısa ömürlü krallıklar kurdular; ama bunlar arasından yalnızca Clovis'in kurduğu Frank Krallığı uzun süre yaşadı.