Banting ve Best
BANTING VE BEST, Sir Frederick Grant Banting (1891-1941) ile Charles Herbert Best (1899-1978), şeker hastalığının tedavisinde kullanılan ensülin hormonunu bulan kişilerdir. Bir salgıbezi olan pankreasın, kandaki şekerin kullanılmasına yetecek kadar ensülin üretememesinden kaynaklanan şeker hastalığı bu iki doktorun çabalarıyla ölümcül bir hastalık olmaktan çıkmıştır (bak. Şeker HasTALIĞl).
Banting Kanada’daki Toronto Üniversitesi’nde tıp öğrenimini tamamlayarak 1916’da doktor oldu. I. Dünya Savaşı’na (1914-18) doktor olarak katıldıktan sonra Ontario’ya yerleşti ve o yıllarda tedavisi olmayan şeker hastalığıyla ilgilenmeye başladı. 1921'de araştırmalarını sürdürmek için Toronto Üniversitesi’ne gittiğinde, henüz bir tıp öğrencisi olan Best ile tanıştı. Kandaki şeker düzeyini ölçme konusunda ustalaşmış olan Best ile Banting birlikte çalışmaya başladılar. Ensülin hormonunu hayvanların pankreas bezinden özütleyip kullanılabilir duruma getirmeleri yalnızca yedi aylarını aldı. Önce köpekler, sonra şeker hastası insanlar üzerinde denedikleri bu hormon kandaki şeker düzeyini düşürdü ve ensülin verildiği sürece hastalarda şeker krizi ya da koma görülmedi. Bu hormonla tedavi edilen ilk kişi, ağır şeker hastası olan 11 yaşında bir çocuktu.
Bu buluş nedeniyle Banting ve deneylerin yapıldığı laboratuvarın sahibi olan John J. R. Macleod 1923 Nobel Tıp Ödülü’nü aldılar. Ama Best’e haksızlık edildiğini düşünen Banting kazandığı para ödülünü onunla bölüştü.
1923’te Ontario’da, Toronto Üniversitesi’ne bağlı bir Banting ve Best tıbbi araştırma bölümü kuruldu ve başkanlığına Banting getirildi. 1924’te Banting Vakfı kuruldu, 1930’da da Toronto’da Banting Enstitüsü açıldı. Araştırmalarını büyük ölçüde Kanada hükümetinin parasal desteğiyle sürdüren Banting yaşamının geri kalan yıllarını Toronto Üniversitesi’ne bağlı araştırma bölümünün yöneticiliğini yaparak ve kanser, kalp hastalıkları, silikoz (maden işçilerinde görülen bir hastalık) üzerinde çalışarak geçirdi.
II. Dünya Savaşı yıllarında Kanada Ulusal Araştırma Konseyi’nin tıp araştırmaları merkez komisyonu başkanlığına getirilen Banting’ in 21 Şubat 1941’de İngiltere’ye giderken bindiği uçak Yeni Zelanda’daki ıssız bir yere zorunlu iniş yaparak parçalandı.
Banting’in görevini devralarak 1941’de Banting ve Best bölümünün başkanı olan ve 1967’ye kadar bu görevde kalan Best, kan pıhtılaşmasından ileri gelen damar tıkanıklığının (tromboz) tedavisinde pıhtılaşma önleyici ilaçları kullanan ilk doktordur.