Doğaya uyarlanma
Doğaya uyarlanma, Bitkilerin ve hayvanların belirli bir çevrenin ortamına uyacak, bu ortam içinde işlevlerini gereğince yerine getirebilecek biçimde evrim göstermeleri sürecini belirten terim. Doğaya uyarlanma, bir organizmanın beslenme, büyüme, üreme olanaklarını elde edebilmesini ve yaşadığı ortamdaki iklim, vb. koşulların gösterdiği değişikliklere uyabilmesini sağlar. Bunun için yapı ve işlev değişiklikleri, ayrıca hayvanlarda davranış değişiklikleri gerekebilir. Doğaya uyarlanma, türlerin içindeki kusursuz, yeterince güçlü olmayan bireylerin ortadan kaldırılmasına yönelik, genlerdeki değşinimden , kaynaklanana kalıtımsal değişikliği etkileyen doğal ayıklanma yoluyla gerçekleşir; böylece, türün içindeki bireylerin tümü,zaman içinde belirli bir işleve ya da ortama uyum sağlarlar. Söz gelimi, kurak ortamlardaki bitkiler su yitimini azaltmak ve su depo etmek için belirli mekanizmalar ve uzun, yaygın kökler geliştirmişlerdir ya da yalnızca yağmur mevsimlerinde bitip, kısa sürede büyür ve çiçeklenirler. Gene buna benzer bir biçimde, çevreden kopuk bir ortamda, ortak bir atadan gelme yeni türler ortaya çıkar, bulundukları ortama uyum sağlayacak özellikler geliştirirler. Söz gelimi Galapagos adalarında yaşayan Darwin ispinozlarının (ya da Galapagos, ispinozları), kara kökenli, bu adalarda yuvalanmış bir türden üredikleri sanılmaktadır.