Dünya Bankası
Dünya Bankası, Birieşmiş Milletler'e bağlı uzmanlık kuruluşu. Resmî adı Uluslararası İmar ve Kalkınma Bankası olan Dünya Bankası İMF'yle (Uluslararası Para Fonu) birlikte Bretton Woods Konferansı'nda kuruldu (1946); kuruluş amacı savaş sonrasında Avrupa'nın yeniden imarı ve kalkındırılmasıydı. Başlangıçtaki bu işlevini Marshall Planı'nın üstlenmesinden sonra, uluslararası ticaretin, özellikle de az gelişmiş bölgelerdeki ekonomik kalkınmanın dengeli gelişmesi için kredi vermeye ve teknik yardım sağlamaya yöneldi. Bağlı kuruluşları Uluslararası Finans Kurumu (1956) ve Uluslararası Kalkınma Birliği'yle (1960) birlikte, uluslararası kalkınma kredileri veren başlıca kuruluş haline geldi.
1990'da üye ülke sayısı 159 (1980'de Tayvan'ın yerine alınan Çin de kuruluşun üyesidir) olan Dünya Bankası'nın kredileri ya doğrudan üye hükümetlere ya da hükümet güvencesi altındaki özel kuruluşları verilmektedir. Fonlardan sağlanan krediler enerji, tarım ve ulaşım gibi çeşitli alanlardaki uzun vadeli projeleri desteklemek amacıyla kullanılmaktadır; amaç, kredi verilen ülkelerde yaşama standartlarını geliştirmektir. 1978'den 1988'e kadar olan dönemde verdiği krediler 7 milyar dolardan 14,8 milyar dolara yükselen bankanın, toplam alacakları sermaye tavanı olan 85 milyar dolara yaklaşınca, Nisan 1988'de en yetkili organı olan Guvernörler Konseyi, sermayesinin 171 milyar dolara yükseltilmesini onaylamıştır.
Bankanın başlıca etkinliklerinden biri de üye ülkelere teknik yardım sağlamaktır: Önce kredi sağlayabilecek bir projenin oluşturulmasına yardım eder; sonra da kredinin kullanılmasına yardım eder. Merkezi Washington'da olan Dünya Bankası, bir başkan ile yılda bir kez toplanan Guvernörler Konseyi tarafından yönetilir. Kredi konusundaki kararları, 22 yürütme görevlisi müdür verir. Kredi oylaması, üyelerin sermaye payı katılımlarına göre ağırlık kazandığı için, kuruluş, zengin ülkeler tarafından denetlenmektedir.