H. Nazım
H. Nazım, Türk şairi (İstanbul 1870-ay.y. 1955). Çankırı mutasarrıfı Şefik Bey'in oğlu olan H. Nazım (asıl adı Ahmet Reşit Rey'dir), Mülkiye'yi bitirip (1888), mabeyn kâtibi olarak saraya alındı (1890).ıKudüs mutasarrıflığında, Manastır, Ankara, Halep, Aydın valiliklerinde bulunup, 1912'de Dahiliye nazırlığına getirildi. Babıali baskınında (1913) kabine düşünce önce Mısır'a, sonra Paris'e gidip, Mahmut Şevket Paşa'nın öldürülmesinden suçlu sayılarak yokluğunda ölüm cezasına çarptırıldı. Birinci Dünya Savaşı'nı Cenevre'de geçirip, ateşkesten sonra İstanbul'a dönerek, Tevfik Paşa ve Damat Ferit Paşa kabinelerinde Dahiliye nazırlığı yaptı (1919-1920). Murahhas olarak gönderildiği Paris'te Sevr Antlaşması'na karşı çıkarak imzalamayıp, görevlerinden istifa ederek, kendini edebiyata adadı.
Servet-i Fünun'da (1896) kişiliğini bulmuş bir şair olan H. Nazım'ın şiiri, Servet-i Fünun'un bütün özelliklerini taşır: Bireysel duygulara dayalı bir lirizm, biçimde titizlenen bir sanat anlayışı. Son dönem şiirlerindeyse gerçekçiliğe yönelmiştir. Şiirleri kitap halinde toplanmamıştır. Galatasaray Sultanisi'ndeki öğretmenlik döneminde (1910) verdiği edebiyat dersinin notlarıysa, iki cilt halinde yayınlanmıştır: Nazariyat-ı Edebiye. Ayrıca, Racine'in oyunlarını çevirerek Rasin Külliyatı (4 cilt, 1934/1935) adı altında yayınlamıştır. Vergilius'dan çevirdiği (1936) Aeneis'se basılmamıştır.