Hz. Hüseyin
Hz. Hüseyin, Hz. Muhammet'in torunu, halife Ali ile Fatma'nın oğlu (Medine 626 ya da 627-Kerbela 680). Çocukluk yılları üstüne kesin bilgi bulunmayan Hüseyin (tam adı Hüseyin Bin Ali'dir) bazı savaşlara katıldıysa da göze batacak başarılar gösteremedi. Dedesinin öğüdünü tutarak ağabeyi Hasan'ın ardında ikinci planda kaldı ve Haşan ölünceye kadar siyasete karışmadı. Muaviye'nin başa geçmesine, Yezid'in veliaht seçilmesine karşı çıkıp, Yezid'e biat etmeyi kabul etmeyerek, bu nedenle düzenlenen suikastlardan kurtulmayı başardı.
Emevi yönetiminden yakınan Irak ve Küfe halkının çağrısına uyarak Irak'a doğru yola çıktı. Yolda, Küfe valisi Ubeydullah'ın devriye kuvvetleriyle karşılaşınca, kurak ve ıssız bir yer olan Kerbela'da konakladı (2 Muharrem [4 Ekim] 680). Muharremin üçüncü günü Sad Bin Ebi Vakkas oğlu Ömer'in, buyruğundaki kuvvetlerle Kerbela'ya gelmesiyle, karşısındaki kuvvetin sayısı 30 000'e ulaştı (oysa, kadınlar ve çocuklar sayılmazsa, Hüseyin'in yanında yalnızca 200 kadar savaşçı vardı); 7 Muharrem'den başlayarak Hüseyin ve yanındakilerin Fırat'tan su almaları engellenince, 10 Muharrem'de (aşure günü) savaş başladı ve Hüseyin ile yanındakiler şehit düştüler.
"Kerbela olayı" adı verilen bu olayın İslâm tarihinde önemi büyüktür. Özellikle şii-alevi edebiyatında bu konu çok işlenmiş, sayısız ağıt yazılmıştır. Günümüzde de aşure gününde (10 Muharrem) şiiler ve ehlibeyti sevenler yas tutmakta, törenler düzenlemektedirler.