Karıncaaslanı
Karıncaaslanları adlarını larva evresindeki son derece ilginç beslenme davranışından alan yırtıcı böceklerdir. Ama erişkin olduklarında beslenmez ve çok kısa süren bu evrede ince uzun gövdeleri, geniş kanatlarıyla kızböceğine benzerler. Karıncaaslanlarının sıcak ve ılıman bölgelere yayılmış 65 türü vardır. Bunların arasında en tanınmışı olan bayağı karıncaaslanı (Myrmelon formicarius) Avrupa ve Kuzey Amerika’da yaşar. Bu türün larvaları kumda ya da yumuşak toprakta fazla derin olmayan koni biçimli tuzak çukurları kazar. Aynı zamanda yuvası olan bu çukuru karnıyla kazarken başını da
kürek gibi kullanır. Kazı ve temizlik işi bittiğinde, yalnız iyice uzamış keskin çeneleri dışarda kalacak biçimde çukurun dibine gömülür. Çukurun eğimli kıyısından geçerken aşağıya yuvarlanan şanssız bir karınca ya da başka bir böcek dipte bekleyen larvaya yem olur. Bütün karıncaaslanı türleri oyuk açmaz; bazıları taşların ve bitkilerin arkasından ansızın çıkarak avının üzerine atlar.
Bir ile üç yıl arasında değişen bir süre larva evresinde kalan karıncaaslanı yeterli olgunluğa eriştiğinde toprağın ya da kumun altında ipek salgısıyla oluşturduğu küre biçimli bir koza içinde pupa evresine girer. İpekböceğinin tırtılı ipeğini baş bölgesinden salgılamasına karşılık, karıncaaslanı'nın larvası gövdesinin arka bölümünden salgılar. Yaklaşık bir ay sonra kozadan çıkan erişkin karıncaaslanı otların üzerine tırmanır ve derisi sertleşene, kanatları gelişip kuruyana kadar bir süre burada kalır.
